Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΟΚ ΕΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΦΛΕΓΟΜΕΝΟ ΝΤΟΝΜΠΑΣ

Δύο ημέρες μετά την πρόσφατη »συμφωνία» του Μινσκ , μια εικόνα- σύμβολο  της αιματοχυσίας στη Νέα Ρωσία, ξεδιπλώνει όλα της τα μυστικά.
Ο άνδρας της φωτογραφίας που έκανε το γύρο του κόσμου, ενώ μετέφερε στην αγκαλιά του ένα αιμόφυρτο  κορίτσι σπάει τη σιωπή του.
 Πρόκειται για τον χειρούργο γιατρό Μιχαήλ Κ. που τώρα ζει στη Ρωσία και μιλάει με τη δέσμευση της μη κοινοποίησης του τόπου διαμονής του.
Η φωτογραφία είχε αναρτηθεί στο διαδίκτυο από τους κατοίκους   που  κατέγραφαν μια από τις πρώτες επιθέσεις στον άμαχο πληθυσμό. Τα ουκρανικά μέσα, δημοσίευσαν τη φωτογραφία   »πατέρας και κόρη στην προσπάθειά τους να δραπετεύσουν από τους αυτονομιστές, σκοτώθηκαν...»

 – Είστε εσείς στη φωτογραφία;
- Ναι, εγώ είμαι. Δεν γνωρίζω την προέλευση της φωτογραφίας. Γνωρίζω όμως την προέλευση του βλήματος που σκότωσε αυτό το  κορίτσι. Το Όρος Καρασούν.  Εκεί είχε βάση μια ουκρανική μονάδα πυροβολικού που βομβάρδιζε συνέχεια την πόλη. Από εκεί εκτοξεύθηκε.
- Ποια γεγονότα απεικονίζονται σε αυτή τη φωτογραφία;
- Πρόκειται για περιστατικό στην Αγία Τριάδα . Μόλις είχαμε επιστρέψει από την εκκλησία με τη σύζυγό μου. Εκείνες τις ημέρες το δίκτυο υδροδότησης της πόλης δεν λειτουργούσε, και εφοδιαζόμασταν νερό από τη φορητή γεννήτρια της πολιτοφυλακής.
»Οι γείτονές μας είχαν πάει να φέρουν νερό από τη γεννήτρια. Ακούστηκαν  δύο εκρήξεις.  Καταλάβαμε ότι προέρχονταν  από το μέρος  όπου οι άνθρωποι έπαιρναν νερό. Λόγω της τοποθεσίας του σπιτιού μας, δεν βλέπαμε πολύ καλά, αλλά διακρίναμε το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί εκεί.»
Εκείνη την ώρα, ένας άνδρας της πολιτοφυλακής έτρεχε με ένα παιδί στην αγκαλιά ενώ κάποιος άλλος φώναζε :
»Βγάλτε έξω  το γιατρό!»
»Βγήκα έξω και ένας μαχητής  μου παρέδωσε στην αγκαλιά το κορίτσι. Από το σπίτι μου το νοσοκομείο απέχει 500 μέτρα. Έτρεξα εκεί με το παιδί στην αγκαλιά για να το βάλω αμέσως χειρουργείο. Το κορίτσι έχει υποστεί βαρειές βλάβες στο  ισχίο, στην κοιλιακή χώρα, στο κεφάλι.»
Το παιδί ήταν ήδη νεκρό. Εγώ όμως τότε μέσα στον καύσωνα δεν έβλεπα καλά …πίστευα ότι θα προλάβω….
- Ποιος έριξε;
- Απόφαση του ουκρανού διοικητή του Όρους Καρασούν. Μόνο στην περιοχή μας υπάρχει βουνό. Εκεί ήταν εγκατεστημένο το ουκρανικό πυροβολικό που βομβάρδιζε την πόλη. Από εκεί έριξαν. Βλέπαμε ακόμα και τους κρατήρες και τα βλήματα στο έδαφος.
- Όμως οι Ουκρανοί που είναι υπέρ της λεγόμενης Αντιτρομοκρατικής Επιχείρησης πιστεύουν ότι η Πολιτοφυλακή τράβηξε.

 Ο κάθε άνθρωπος πείθεται για αυτό που θέλει να πιστέψει. Εγώ ο ίδιος έπειθα ασθενείς που ήταν στο τελικό στάδιο ότι είναι σε καλή κατάσταση. Και το πίστευαν. Πέθαναν και μέχρι το τέλος πίστευαν ότι θα γίνουν καλά…

-Ποιές είναι οι εντυπώσεις σας, οι αναμνήσεις σας από αυτόν τον πόλεμο;
»Πάντα είχα την αίσθηση ότι στην Αγία Τριάδα θα πληρώναμε μεγάλο τίμημα. Βομβάρδιζαν τα περίχωρα αλλά ακόμα δεν είχαμε πολλά θύματα.  Η φρίκη ξεκίνησε στις 2 Μαΐου. Ήταν 2 Μαΐου, όταν μια στρατιωτική φάλαγγα,  κατέλαβε το Kαρασούν, και άρχισε να βομβαρδίζει τη Semyonovka –  έναν μικρό οικισμό περίπου διακοσίων τετραγωνικών μέτρων.»
»Οι κάτοικοι έκλεισαν το δρόμο στη φάλαγγα και συμφώνησαν παρουσία του   διοικητή ότι οι στρατιώτες θα ρίχνουν τα  πυρομαχικά στον αέρα, και στη συνέχεια ο διοικητής θα ενημερώσει τους ανωτέρους του ότι πραγματοποίησε τις εντολές που είχε λάβει και θα έφευγε».
»Η τακτική μονάδα του ουκρανικού στρατού μαζί με την εθνοφρουρά, έκαναν διάφορες βολές στον αέρα, και στη συνέχεια,  άρχισαν να ρίχνουν κατά των  αμάχων.»
» Ήταν ο πρώτος σφαγιασμός άμαχου πληθυσμού. Μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο 16 πολίτες με τραύματα από βολές. Κάποιοι είχαν πυροβοληθεί τρείς φορές στην κοιλιακή χώρα. Αυτή η φύση των τραυμάτων ήταν για εμάς τους γιατρούς κάτι ασυνήθιστο. Ένας είχε πυροβοληθεί στον θώρακα. Τον χάσαμε…Άλλοι στα πόδια.Εκείνη τη μέρα χάσαμε 4 ανθρώπους , οι υπόλοιποι σώθηκαν».
»Στο Σλαβιάνσκ έγιναν συνολικά  4 μεγάλες επιθέσεις. Υπήρχαν πολλά θύματα μεταξύ του άμαχου πληθυσμού. Τραυματίστηκαν πολιτοφύλακες. Έφερναν σε εμάς και ουκρανούς στρατιώτες. Τους παρείχαμε βοήθεια. Οι βομβαρδισμοί αποψίλωναν όλες τις κατοικημένες περιοχές. Βομβαρδίστηκε και το σπίτι μου.»
 Είναι πολύ τρομακτικό όταν ακούγεται ο ήχος των εκρήξεων την ώρα που περιθάλπτεις τους τραυματίες, όταν βομβαρδίζεται το νοσοκομείο  …
 Τριάντα μέτρα από το νοσοκομείο, έχασα τη μεγαλύτερη αδελφή μου όταν το σπίτι της βομβαρδίστηκε από αεροπορική επιδρομή.
»Για ένα διάστημα δεν έφευγα καθόλου από το νοσοκομείο. Συνεχώς υπήρχε ανάγκη για χειρούργους.  Τους νοσηλεύαμε  όλους. Στη μια κλίνη μπορεί να ήταν ένας πολιτοφύλακας και στις άλλες οι εθνοφρουροί. »
» Την πολιτοφυλακή του Slavyansk απάρτιζαν στο σύνολό της κάτοικοι της πόλης. Για να μη γίνουμε στόχοι των νυχτερινών βομβαρδισμών, τη νύχτα δεν μιλούσαμε . Ζούσαμε μέσα στο απόλυτο σκοτάδι . Επικρατούσε  βασανιστική ησυχία. Γύρω στα μεσάνυχτα έμπαιναν στην πόλη τα ουκρανικά στρατεύματα.  Οι άνθρωποι φυσικά κρύβονταν» .
»Καθόμουν στο νοσοκομείο και έβλεπα τα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού. Μετά ξαναέφευγαν πριν ξημερώσει. Επέστρεφαν πάλι την επόμενη νύχτα…Μετά από κάποιες μέρες που επαναλάμβαναν αυτό, μια φάλαγγα τεθωρακισμένων παρατάχθηκε στην πόλη και το προσωπικό κοιμόταν μέσα.»
-Γιατί φύγατε;

»Αυτό είναι προσωπικό. Είχα τραυματισθεί από πολυβόλο. Η Ουκρανική κυβέρνηση είχε δώσει εντολή να με σκοτώσουν. Δεν κατάφεραν να με σκοτώσουν γιατί ήμουν ευφιής και είχα  τύχη, όχι ότι δεν προσπάθησαν. Δεν μπορώ να ζήσω σε μια χώρα που έχει εκδώσει την θανατική μου καταδίκη. Δεν μπορώ».
- Έχετε ακούσει για  εξωδικαστικές εκτελέσεις στο Σλαβιάνσκ;
»Οι Ουκρανοί είχαν επιβάλει στρατιωτικό νόμο και όταν νύχτωνε είχαμε απαγόρευση κυκλοφορίας. Έκαναν περιπολίες. Ένας φίλος μου καθυστέρησε να γυρίσει σπίτι για λίγα λεπτά. Τον σκότωσαν στην άσφαλτο, στα 10 μέτρα από το σπίτι του. Χωρίς προειδοποίηση. Όταν τον πλησίασαν για να τον εκτελέσουν, τους φώναξε :» Τι πάτε να κάνετε;» Και αυτοί τον πυροβόλησαν στα πλευρά λέγοντάς του :» Kάνουμε απλά το γύρο της πόλης».
»Επίσης έχουμε πολλούς ανθρώπους εξαφανισμένους. Ακόμα και αυτοί που δεν  ήταν στην πολιτοφυλακή. Όπως ένας φίλος μου, μικρο- επιχειρηματίας. Τον Αύγουστο με επισκέφθηκε η σύζυγός του, με δάκρυα στα μάτια και  μου είπε ότι η είναι η τρίτη ημέρα που λείπει ο άνδρας της και είναι αδύνατον να βρεθεί. Το ίδιο έχει συμβεί σε κάποιους άλλους φίλους μου. Υπήρξαν μαζικές διαδηλώσεις. Και μετά από τις μαζικές διαδηλώσεις άρχισαν να εξαφανίζονται άνθρωποι.  Τα λεωφορεία μας πυρπολούνταν, ξυλοκοπήθηκαν άνθρωποι έως θανάτου…»
»Μετά έγινε  λαϊκή εξέγερση. Οι άνθρωποι έβγαιναν με κομμένες καραμπίνες, με κυνηγετικά όπλα, τα περισσότερα γερμανικά «Schmeisser»‘
» Εγώ στην αρχή νόμιζα  ότι αυτό το  Μαϊντάν ήταν όπως και στο παρελθόν,  το 2004. Δεν έχει ακόμη ξεκινήσει η σφαγή. Ξαφνικά,  ξεπετάχτηκαν σαν διάβολοι ο «Δεξιός Τομέας», η «Tρίαινα» κ.λπ. Χρησιμοποιούσαν αυτές τις  οργανώσεις για να μην ακούγεται ότι σκοτώνει ο ουκρανικός στρατός. »
- Ο λόγος για την αντίσταση δεν είναι  ότι ήσασταν αναγκασμένοι να βλέπετε τα ουκρανικά κανάλια και να μιλάτε την ουκρανική γλώσσα;
»Για πολλά χρόνια ακούγαμε από το Κίεβο ότι στο Donbas  ζούν οι  Ντονμπασγιαννίτες που μιλούν μόνο τη γλώσσα τους. Για εμάς η γλώσσα είναι η δύναμή μας, η  πολιτιστική μας ταυτότητα.
Όλα αυτά που έχω δει στην Ουκρανία, περιγράφονται πλήρως από τα μυθιστορήματα του L. Feuchtwanger . Εγώ ο ίδιος αισθάνθηκα ότι είμαι ένας  χαρακτήρας αυτών των μυθιστορημάτων.
» Και ξέρετε, νομίζω ότι δεν είναι μόνο η ουκρανική τηλεόραση υπεύθυνη για την κατάσταση .  Από τους Ουκρανοφρουρούς που εξέτασα κατάλαβα ότι οι  περισσότεροι βρίσκονταν υπό την επήρρεια ψυχοτρόπων ουσιών . Ίσως της ομάδας των αμφεταμινών. Οι μάχες  προφανώς, δεν γίνονται χωρίς την σχετική πολεμική φαρμακολογία που προκαλεί  μείωση στο επίπεδο του φόβου, και κατώτατο όριο πόνου, αυξημένο μυϊκό τόνο, και ταχύτητα αντιδράσεως.
Στρατιώτης της ουκρανικής εθνοφρουράς, που είχε πληγωθεί θανάσιμα   συνέχιζε να βρίσκεται  σε κατάσταση ενθουσιασμού, επιθετική. Αυτός δεν αισθανόταν καθόλου πόνο. Δεν μπορώ να σας μεταφέρω την έκφραση του προσώπου του.  Γυάλινα μάτια…αδιαπέραστα»..
Νομίζω ότι η βία εμφανίζεται κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Οι πιο πολλοί ενδίδουν,  κάποιοι όχι.
»Άρχισαν να βομβαρδίζουν την πόλη με βόμβες φωσφόρου. Έχω δει αυτά τα εγκαύματα. Μας έφεραν έξι τέτοια περιστατικά. Όλα αυτά τα είδα …»
Γιατί ο Poroshenko δεν έστειλε τουλάχιστον κάποιους διαπραγματευτές; Τουλάχιστον να ρωτήσουν: «Τι θέλετε;». Οι άνθρωποι απλά ήθελαν να αισθάνονται άνθρωποι. Μαζί μας, κανείς ποτέ δεν μίλησε. Και άρχισε ο πόλεμος.
Αυτό που συμβαίνει τώρα στην Ουκρανία  είναι φασισμός.
Το Donbass ήταν ένα μέρος που δεν υπήρχαν διαχωριστικές γραμμές με βάση την φυλετική καταγωγή. Μπορούσες να είσαι Ρώσος, Ουκρανός, Αρμένιος, Ουζμπέκος, Εβραίος, Κοζάκος και να πίνεις κονιάκ στο ίδιο τραπέζι και να μιλάς ελεύθερα για τη θρησκεία σου.  Η εικόνα ήταν εκπληκτική.
Θα ήθελα να ευχηθώ σε όλους ειρήνη και ήσυχη ζωή.
dimpenews.com