Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

"Εκτιμώ την κατάργηση συνόρων"


Το Βραβείο Καρλομάγνου για τέταρτη φορά απενεμήθη σε Γερμανό-Δίνεται στους υπέρμαχους της ευρωπαϊκή ολοκλήρωσης
«Γάλλοι, Ελληνες, Γερμανοί, όλοι είμαστε στην πραγματικότητα ήδη εδώ και καιρό και τα δύο: πολίτες των κρατών μας και πολίτες της Ευρώπης», τόνισε ο ομοσπονδιακός πρόεδρος της Γερμανίας Γιοάχιμ Γκάουκ, παραδίδοντας την Πέμπτη το Διεθνές Βραβείο Καρλομάγνου στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς.

Ο κ. Γκάουκ υπενθύμισε ότι το βραβείο θεσπίστηκε το 1949, προκειμένου να προωθήσει την Ευρώπη ως εγχείρημα ειρήνης. «Ξεπεράσαμε όσα μας χώριζαν για να δημιουργήσουμε κάτι που μας ενώνει», είπε με τη σειρά του ο κ. Σουλτς, παραλαμβάνοντας το βραβείο.
 Ο Μάρτιν Σουλτς, «υπέρμαχος της ιδέας της ευρωπαϊκής δημοκρατίας, λέει τα πράγματα όπως είναι και δεν υποτιμά τα προβλήματα - ακόμη και τώρα, σε μια εποχή που το μέλλον της ΕΕ αμφισβητείται και πολλοί Ευρωπαίοι εκφράζουν αμφιβολίες για το ευρωπαϊκό εγχείρημα», δήλωσε ο κ. Γκάουκ και αναφέρθηκε σε παλαιότερη επισήμανση του κ. Σουλτς, ότι «για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο η αποτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης γίνεται ρεαλιστικό σενάριο».
Ο γερμανός πρόεδρος, εξέφρασε την αγωνία του για τον κίνδυνο επιστροφής σε ανταγωνιστικούς εθνικισμούς. «Βιώνουμε μια κρίση εμπιστοσύνης - στο ευρωπαϊκό εγχείρημα όπως ήταν ως τώρα (...) Για κάποιους, το να σταθούν μόνοι και να επιστρέψουν στο έθνος - κράτος δεν αποτελεί πια τρομακτικό σενάριο όπως άλλοτε.
"Αν και δεν θα πρέπει να εξισώνουμε κάθε κριτική στην περίπλοκη διαδικασία συμβιβασμών στις Βρυξέλλες, με τον βασικό ευρωσκεπτικισμό, η αυξανόμενη τάση κριτικής σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες είναι ανησυχητική» συνέχισε ο κ. Γκάουκ, για να υποστηρίξει ότι ο λαϊκισμός, που επικρίνει την ενσωμάτωση, δεν αποτελεί μόνο συνέπεια της πρόσφατης οικονομικής και δημοσιονομικής κρίσης, αλλά είναι παλαιότερος και έχει βαθύτερες ρίζες.


«Εκτιμώ ιδιαίτερα την κατάργηση των συνόρων".
Ο Μάρτιν Σουλτς, ο οποίος κατάγεται από την περιοχή Βίρζελεν, στα σύνορα Γερμανίας, Ολλανδίας και Βελγίου, σημείωσε στην ομιλία του ότι μεγαλώνοντας γνώρισε τι σημαίνει σύνορα και εκτιμά ιδιαίτερα την κατάργησή τους. «Στο μυαλό μου τίποτα δεν ενσαρκώνει καλύτερα τα επιτεύγματα της ευρωπαϊκής ενοποίησης όσο τα ανοιχτά σύνορα», δήλωσε, για να προσθέσει ότι «πρέπει να θυμόμαστε πως η άρση των οδοφραγμάτων που αντιπροσώπευαν τα σύνορα ήταν μόνο η αποκορύφωση μιας μακράς διαδικασίας υπέρβασης άλλων εμποδίων - πολιτιστικών, οικονομικών και γλωσσολογικών».
Απευθυνόμενος στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο κ. Σουλτς τους κάλεσε να μην κατηγορούν τις Βρυξέλλες, για ό,τι πηγαίνει στραβά και να μην θεωρούν εθνικό επίτευγμα κάθε επιτυχία τους, καθώς, όπως είπε, έτσι αποξενώνουν τον κόσμο από την ενωμένη Ευρώπη. Στην τελετή βράβευσης παρευρέθη ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος, απευθυνόμενος στον Μάρτιν Σουλτς, ζήτησε να συνεχίσει την προσπάθειά του και υποσχέθηκε να σταθεί στο πλευρό του «για να νικήσουμε την απόρριψη του διαφορετικού, την αποθαρρυντική απαισιοδοξία, τη νοσηρή παραίτηση και τους θρήνους περί παρακμής».
Στην τελετή, η οποία πραγματοποιήθηκε στο δημαρχείο του Ααχεν, το «παρών» έδωσαν, μεταξύ άλλων, οι βασιλείς της Ισπανίας και της Ιορδανίας Φίλιππος και Αμπντάλα, ο πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. 
Με το Βραβείο Καρλομάγνου, που απονέμεται από το 1950 σε προσωπικότητες που προωθούν το ευρωπαϊκό εγχείρημα, έχουν κατά το παρελθόν τιμηθεί ο Μπιλ Κλίντον, ο Φρανσουά Μιτεράν, ο Κόνραντ Αντενάουερ, ο Χέλμουτ Κολ, η Ανγκελα Μέρκελ, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής (1978), αλλά και το ευρώ, το 2002.
stontoixo.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.