Ακριβώς μία εβδομάδα πριν και συγκεκριμένως την νύχτα της περασμένης Πέμπτης, έλαβε χώρα μία κοινή ελληνοτουρκική «αντιτρομοκρατική» επιχείρηση με θύμα τον Τούρκο αντικαθεστωτικό Μπουλούτ Γιαϊλά, 26 ετών, ο οποίος απήχθη τελείως παράνομα από μέλη της ΔΑΕΕΒ (Αντιτρομοκρατική) στο κέντρο της Αθήνας στις 9.30΄μ.μ. και παρεδόθη στους Τούρκους ομολόγους τους, κατά παράβασιν του Συντάγματος και κάθε κανόνα του Δικαίου, μεταφερθείς τελικώς παρά την θέλησή του στην Τουρκία.
Η έξοδός του από την Ελλάδα έγινε επίσης παράνομα, καθώς τον πέρασαν από τα σύνορα κρυφίως και χωρίς κανέναν έλεγχο από τις αρμόδιες αρχές των συνόρων, για να τον παραδώσουν αμέσως μετά στους προφανώς ικανοποιημένους Τούρκους, που είδαν τον σχεδιασμό τους να στέφεται από απόλυτη επιτυχία και ακόμη πιο ικανοποιημένους για την πρωτοφανή δουλικότητα που επέδειξαν οι ελληνικές αρχές στα πλαίσια, υποτίθεται, της ελληνοτουρκικής συνεργασίας για την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας» και του επίσης υποτιθέμενου κλίματος φιλίας που επικρατεί μεταξύ των δύο χωρών.
Ενδεικτικό αυτού του κλίματος φιλίας ήταν το γεγονός ότι, πριν περάσουν 48 ώρες μετά την παράδοση του Γιαϊλά στους Τούρκους, και συγκεκριμένως στις 09.40΄ του περασμένου Σαββάτου, οι… φίλοι Τούρκοι μας έστειλαν μία πυραυλάκατο κλάσεως Kilic, την «Zipkin» και τέσσερις περίπου ώρες αργότερα (13.15΄) μία φρεγάτα κλάσεως ΜΕΚΟ 200ΤΝ, την «Yildirim», να παραβιάσουν τα χωρικά μας ύδατα φθάνοντας μέχρι την Άνδρο! Η ερμηνεία ως προς την σύνδεση αυτών των δύο γεγονότων και η χρονική τους σύμπτωση, αφήνεται στην κρίση του αναγνώστη.
ΤΟ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΑΠΑΓΩΓΗΣ
Ο εικοσιεξάχρονος Γιαϊλά αναφέρεται από τους φίλους του ότι είχε δραστηριοποιηθεί στην χώρα τους στο φοιτητικό κίνημα, γεγονός που το πλήρωσε με 10 συλλήψεις και τα αντίστοιχα βασανιστήρια με τα οποία οι τουρκικές υπηρεσίες επιδαψιλεύουν τους Τούρκους αντικαθεστωτικούς (οι Κούρδοι δεν έχουν το μονοπώλιο). Σύμφωνα με το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, ο Τούρκος αντικαθεστωτικός είχε έρθει στην Ελλάδα προ μηνών και είχε προσπαθήσει να καταθέσει ανεπιτυχώς αίτηση για χορήγηση ασύλου, μία προσπάθεια την οποία επανέλαβε στην συνέχεια με την βοήθεια του Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες, με τις αρμόδιες ελληνικές αρχές να μην έχουν ακόμη αποφασίσει για το αίτημά του.
Σύμφωνα με τουρκικές πηγές, ο Γιαϊλά είχε συλληφθεί μαζί με άλλα άτομα στις 21 Μαρτίου 2013 στην Ολλανδία για ρίψη αντικειμένων εναντίον της αυτοκινητοπομπής του πρωθυπουργού Ερντογάν, ο οποίος πραγματοποιούσε επίσημη επίσκεψη στην συγκεκριμένη χώρα. Ο Τούρκος αντικαθεστωτικός αφέθη ελεύθερος 48 ώρες αργότερα και στην συνέχεια φέρεται να ήρθε στην Ελλάδα, όπου υπέβαλε το προαναφερθέν αίτημα για χορήγηση ασύλου.
Η σύλληψη, ή μάλλον η απαγωγή του Μπουλούτ Γιαϊλά στην Αθήνα (γιατί η σύλληψή του έγινε μετά την παράδοσή του στην Ανδριανούπολη), δεν ήταν μόνο παράνομη αλλά έγινε και κατά έναν τελείως αδέξιο τρόπο, όπως θα δούμε παρακάτω. Σύμφωνα με πληροφορίες από αρκετές πηγές, την νύχτα (21.30) της περασμένης Πέμπτης, μία ομάδα 5 ανδρών που επέβαιναν σε ένα ασημί Peugeot με αριθμό κυκλοφορίας ΖΚΙ 8462, άρπαξαν στην γωνία Σόλωνος και Μπόταση τον Γιαϊλά και τον επιβίβασαν βιαίως στο εν λόγω όχημα, με τον πέμπτο άνδρα της ομάδας να φεύγει εν συνεχεία πεζή προς την οδό Μπόταση (την θέση του στο όχημα είχε καταλάβει ο Γιαϊλά). Και ήταν πράγματι αδέξιος ο τρόπος που σχεδιάστηκε η επιχείρηση απαγωγής του, γιατί οι υποστηρικτές του διεπίστωσαν λίγο μετά ότι το αυτοκίνητο με τον συγκεκριμένο αριθμό, δεν ανήκε μεν σε κεντρική αστυνομική υπηρεσία στην Αθήνα, αλλά σε άλλη αστυνομική υπηρεσία εκτός Αττικής (μιλάμε για τέτοιου επιπέδου σχεδίαση!). Σύμφωνα με πληροφορίες της Επιτροπής Αλληλεγγύης, τις οποίες έδωσε την επομένη ο δικηγόρος του από την Κωνσταντινούπολη, η πρώτη ομάδα που τον άρπαξε στην Αθήνα μιλούσε ελληνικά και τον παρέδωσε σε μία άλλη ομάδα που μιλούσε ελληνικά και αγγλικά, η οποία του φόρεσε αμέσως μία μαύρη κουκούλα ώστε να μη μπορεί να δει τίποτε. Αυτή η ομάδα, δύο ώρες μετά, τον κατέβασε και τον έσερνε σε χωράφια και στην συνέχεια τον έβαλε σε άλλο αυτοκίνητο. Και αρκετές ώρες αργότερα, ένοιωσε να τον περνούν κάτω από σύρματα, περνώντας προφανώς τα σύνορα (σε σημείο μη ελεγχόμενο από τις ελληνικές αρχές). Λίγη ώρα μετά παρελήφθη από άλλη ομάδα, η οποία μιλούσε αγγλικά και τουρκικά (στην πρώτη φάση είχαμε ελληνικά και αγγλικά, στοιχείο που ενδεχομένως καταδεικνύει ότι επρόκειτο για τριμερή και όχι διμερή επιχείρηση), για να βρεθεί λίγη ώρα μετά σε αστυνομικό τμήμα της Ανδριανουπόλεως, όπου του αφαιρέθηκε η κουκούλα και έγινε η κανονική σύλληψή του. Στην συνέχεια, βρέθηκε στα κρατητήρια της τουρκικής αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας στην Κωνσταντινούπολη.
ΠΩΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΑΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Ο σχεδιασμός των Τούρκων για να υποχρεώσουν την ελληνική πλευρά να συνεργασθεί στην δίωξη των Τούρκων αντιφρονούντων ήταν σχετικά απλός και βασιζόταν στην κλασική μέθοδο διατυπώσεως ανυπόστατων κατηγοριών για δήθεν ανοχή των ελληνικών αρχών, που απέβλεπε στην δημιουργία ενοχών και στην συνέχεια στον εξαναγκασμό τους σε συνεργασία. Κατηγορίες που το ελληνικό ΥΠΕΞ, τελείως ανυποψίαστο για τις κατηγορίες αυτές, ερμήνευε λανθασμένα ως προσπάθεια δημιουργίας κλίματος εντάσεως και τις απέρριπτε διαρρήδην ως ανάξιες διαψεύσεως.
Οι αναγνώστες ενδεχομένως θα θυμούνται τις γνωστός «ομολογίες» συλληφθέντων στην Τουρκία, οι οποίοι καθ’ υπόδειξιν (βλ. άγριο ξύλο) των Τούρκων, ανέφεραν ότι εκπαιδεύτηκαν στο Λαύριο και άλλα μέρη της Ελλάδας. Όλες αυτές οι κατηγορίες κοινοποιούντο και στους Αμερικανούς, με σκοπό να πιέσουν αυτοί την Ελλάδα να συνεργασθεί με τους Τούρκους. Ένα ακόμη παράδειγμα ήταν η περίπτωση μίας γυναίκας που φόνευσε Τούρκο αστυνομικό, για την οποία οι Τούρκοι είπαν στους Αμερικανούς ότι αυτή ήταν προηγουμένως στην Ελλάδα από όπου ήλθε για να προβεί στην συγκεκριμένη ενέργεια εναντίον του Τούρκου αστυνομικού.
Σύμφωνα με πληροφορίες από αξιόπιστες πηγές του χώρου, οι Τούρκοι «τάιζαν» συνέχεια τους Αμερικανούς με την άποψη ότι οι «τρομοκράτες» χτυπάνε στην Τουρκία και εν συνεχεία καταφεύγουν στην Ελλάδα, για να επανέλθουν για νέες επιθέσεις. Το σημείο καμπή για την ενεργό συμμετοχή των Αμερικανών στο θέμα και την συστηματική δίωξη των Τούρκων αντικαθεστωτικών (βλ. την αριστερή οργάνωση DHKP-C) ήταν βομβιστική επίθεση εναντίον της πρεσβείας τους στην Άγκυρα την 1η Φεβρουαρίου 2013. Για να συλλάβουν τον Μπουλούτ Γιαϊλά, οι Τούρκοι τον κατηγόρησαν ότι ενεχόταν στην βομβιστική επίθεση εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας στην Άγκυρα και -για να τον κάνουν ακόμη πιο επικίνδυνο στα μάτια των Αμερικανών- τον χαρακτήριζαν ως «βομβιστή αυτοκτονίας!». Πρόκειται για μία γελοία κατηγορία καθώς ο τρόπος δράσεως των συνειδητοποιημένων αριστερών του DHKP-C δεν έχει καμία σχέση με τον τρόπο δράσεως των φανατικών ισλαμιστών, που αρέσκονται σε επιθέσεις αυτοκτονίας, προσβλέποντας στην αστραπιαία (κυριολεκτικώς) μετάβασή τους στον παράδεισο. Στο ίδιο πλαίσιο, οι Τούρκοι χαρακτηρίζουν συλλήβδην τα μέλη της εν λόγω οργανώσεως ως «αρρωστημένους βομβιστές», με σκοπό να τους καταστήσουν ακόμη πιο επιθυμητούς στόχους για τους Αμερικανούς.
Το αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών των Τούρκων ήταν το στρατόπεδο του Λαυρίου να γεμίσει εδώ και δύο περίπου μήνες από πράκτορες της ΜΙΤ, ενώ ανάλογη κινητικότητα και παρουσία των ίδιων αναφέρεται και στα γραφεία της αντιτρομοκρατικής και της Κρατικής Ασφάλειας, με την δυσαρέσκεια των μελών των δύο αυτών νευραλγικών ελληνικών υπηρεσιών να εκφράζεται με διάφορους τρόπους, θεωρώντας την παρουσία τους ως ταπεινωτική για την Ελλάδα. Κεντρικό ρόλο σε όλα αυτά εκτιμάται ότι είχε ο αστυνομικός ακόλουθος της τουρκικής πρεσβείας Σαλίχ Κιορσέν, ο οποίος -να σημειωθεί- φέρει τον βαθμό του υποστράτηγου (!) και είναι γνωστό ότι υπηρέτησε στην ασφάλεια Κωνσταντινουπόλεως.
Εκτός από τον Γιαϊλά, οι Τούρκοι είχαν στοχοποιήσει άλλα 13 μέλη του DHKP-C που ευρίσκονται στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας ανάλογης σοβαρότητας «στοιχεία» στις ελληνικές αρχές. Οι σχετικές συλλήψεις όλων έγιναν προ δύο περίπου μηνών, αλλά η ελληνική Δικαιοσύνη έκρινε τελείως ανεπαρκή τα στοιχεία των Τούρκων, με αποτέλεσμα οι 13 συλληφθέντες να αφεθούν ελεύθεροι. Αξίζει να σημειωθεί ότι ανάλογης αξιοπιστίας στοιχεία απέρριψε ακόμη και η τουρκική Δικαιοσύνη, στην γνωστή υπόθεση της δολοφονίας του δημοφιλούς Κούρδου τραγουδιστή Τατλισές, γιατί τα βρήκε και αυτή τελείως ανυπόστατα.
Κατά την εκτίμησή μας, αυτήν την στάση της ελληνικής Δικαιοσύνης, που θεωρήθηκε εμπόδιο στα σχέδιά τους, οι Τούρκοι προσπάθησαν -και τα κατάφεραν στην περίπτωση του Γιαϊλά- να την παρακάμψουν, πείθοντας την ελληνική πλευρά να συνεργασθεί μαζί τους σε μία επιχείρηση παράνομη από άκρου εις άκρον,χρησιμοποιώντας και την πίεση της εδώ Πρεσβείας (με κεφαλαίο το «Π») προς την ελληνική πλευρά.
Το γεγονός ότι ασκήθηκαν πιέσεις σε ένα ελληνικό υπουργείο και στις υπ’ αυτό ελληνικές υπηρεσίες (ευτυχώς, η ΕΥΠ ήταν εκτός γιατί, άλλως, θα είχαμε συνολικό ρεζιλίκι), με αποτέλεσμα ελληνικές υπηρεσίες με το γνωστό τους παρελθόν και δράση να εμπλακούν σε μία σειρά παράνομων πράξεων, είναι τόσο λυπηρό που δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό. Το ερώτημα δε που τίθεται εκ των πραγμάτων είναι, το εξής: Θα σταματήσει αυτή η ανίερη και συνεργασία Ελλάδας-Τουρκίας, με αποτέλεσμα τον διασυρμό της Ελλάδας, ή θα συνεχιστεί και με άλλους Τούρκους αντικαθεστωτικούς και φυσικά ουδόλως τρομοκράτες, που διαμένουν στην Ελλάδα;
Και μαζί με το ερώτημα αυτό τίθεται και η εύλογη συνέχειά του κάθε φορά που βλέπουμε την χώρα να οδηγείται από την μία ταπείνωση στην άλλη την περίοδο αυτή: Εν τάξει, χρεοκοπήσαμε οικονομικώς, αλλά αυτό σημαίνει ότι εκτός από πτωχοί, έχουμε χάσει και την εθνική μας αξιοπρέπεια; Πού και πότε θα σταματήσει αυτός ο κατήφορος;
Επίκαιρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.