Οι Ουαχαβίτες στα τζαμιά δουλεύουν ασταμάτητα. Πείθοντας πιστούς ότι η ζωή δίχως τον Αλλάχ δεν έχει νόημα, τους ωθούν στα πολεμικά μέτωπα.
Οπως συμβαίνει σε όλους τους ανθρώπους, έτσι και για τον Χαμντί Αλίνι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Στο χωριό Λεσνίτσα του Πόγραδετς, ο Χαμντί περιμένει με αγωνία κάποιο νέο για τον γιo του, Ερβίς. Από τον Οκτώβριο του 2013, τον Ερβίς τον «κατάπιε η γη» ή, αλλιώς, τον «παρέλαβε» ο Αλλάχ και τον οδήγησε στη Συρία να πολεμήσει για εκείνον.
Κακά μαντάτα έφτασαν στη Λεσνίτσα, αλλά ως πατέρας, ο Χαμντί δεν θέλει να τα πιστέψει. Ενας ψευδομουφτής, που τον καταζητεί η αστυνομία για στρατολογίες νεαρών Αλβανών με προορισμό τη Μέση Ανατολή, μετέφερε την πληροφορία ότι ο Ερβίς διαμελίστηκε από έκρηξη βόμβας στη Συρία.
Σ’ ένα άλλο χωριό του Πόγραδετς, την Γκούρα, ο Ντουλμπέρι Σούλι δεν έχει καμιά αμφιβολία ότι ο ιμάμης τού κατέστρεψε την οικογένεια. Ο γιος του, η γυναίκα του και τα τρία παιδιά τους αγνοούνται, από τον Οκτώβριο του 2013 και αυτοί. Ο Ντουλμπέρι λέει ότι ο γιος του ήταν «πολύ θρήσκος» και τελούσε υπό την απόλυτη επιρροή του ιμάμη των Τιράνων Αμπτουραχίμ Μπάλα, που έχει συλληφθεί από την αστυνομία κατηγορούμενος για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Ο Ντουλμπέρι Σούλι δεν ξέρει αν ζει ή αν έχει σκοτωθεί ο γιος του και προσεύχεται για την τύχη του.
Τα νέα από τα μέτωπα στη Συρία και το Ιράκ καταφθάνουν όλο και πιο ανησυχητικά. Τελευταία στοιχεία κάνουν λόγο για εννέα Αλβανούς πολίτες νεκρούς και άλλους έξι τραυματίες. Ενας μάλιστα εξ αυτών φέρεται να νοσηλεύεται σε κέντρο αποκατάστασης σε πόλη της Κεντρικής Ελλάδας. Οι Αλβανοί (Αλβανία, Κόσοβο, ΠΓΔΜ) που πολεμούν στη Συρία και το Ιράκ υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τους οκτακόσιους και ο αριθμός αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Οι φανατικοί Ουαχαβίτες στα τζαμιά δουλεύουν ασταμάτητα. Πείθοντας όλο και περισσότερους νέους, φτωχούς κυρίως, ότι η ζωή δίχως τον Αλλάχ δεν έχει νόημα, τώρα που εκείνος τους καλεί να θυσιαστούν στα σφαγεία της Συρίας και του Ιράκ, δεν έχουν το δικαίωμα να του το αρνηθούν...
«Για τον άλλο κόσμο»
Αυτό έκανε και ο Ντιαμάντ Ράσα. Παντρεμένος με δύο παιδιά, ζούσε στην οδό Σιρί Κόντρα, στη βιομηχανική περιοχή των Τιράνων, και κατά καιρούς έκανε δουλειές του ποδαριού. Οταν δεν εργαζόταν, περνούσε την ώρα του στο τζαμί μελετώντας το Κοράνι και συζητώντας με τον ιμάμη. Στη γειτονιά ήταν γνωστός για την πίστη του στον Αλλάχ. Ηταν ταγμένος στον σκληρό πυρήνα των ισλαμιστών.
Ο Ντιαμάντ έφυγε μια μέρα για τη Συρία παίρνοντας μαζί τη γυναίκα και τα παιδιά, χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν. Η αφήγηση της μητέρας του, Τζεμιλέ, σοκάρει. «Είχε έναν χρόνο που μου έλεγε “μαμά, εγώ δεν είμαι γεννημένος γι’ αυτό τον κόσμο αλλά για τον άλλο κόσμο. Είμαι αποφασισμένος να θυσιαστώ για τον Αλλάχ”. Μου έφερνε κάθε μέρα μαγνητοσκοπημένες ομιλίες μεγάλων μελετητών του Ισλάμ που αναφέρονταν στην “τελευταία μέρα”». Ο Ντιαμάντ σκοτώθηκε κάπου στη Συρία την ώρα της προσευχής.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΗΜΑΣ - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
aftonomi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.