«Αμάρτησα για τους πρόσφυγες». Κάπως έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί η κυνική όσο και πρωτοφανής στην επιτηδευμένη αφέλειά της δήλωση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, τον οποίο ετοιμάζεται να υποδεχθεί στις 10 Οκτωβρίου ο Έλληνας ΥΠΕΞ στην Αθήνα, κάνοντας σαφές σήμερα πως για η Τουρκία αξίζει να πάρει το ρίσκο ενός πολέμου στη Συρία, προκειμένου όπως είπε, να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στους πρόσφυγες.
Μιλώντας στο BBC ο Τούρκος υπουργός δήλωσε ότι η εγκαθίδρυση μιας ζώνης ασφαλείας για τους πρόσφυγες θα έστελνε το μήνυμα στο συριακό καθεστώς να σταματήσει τις επιθέσεις του εναντίον των αμάχων προσθέτοντας ότι το ρίσκο από μια τέτοια ενέργεια που μπορεί να οδηγήσει και σε πόλεμο είναι αποδεκτό προκειμένου, σύμφωνα με τον Νταβούτογλου να προσφερθεί ανθρωπιστική βοήθεια στους πρόσφυγες στη Συρία.
Ο Τούρκος υπουργός τόνισε ακόμη πως η διείσδυση τουρκικών στρατιωτικών μονάδων στο έδαφος της Συρίας για την εγκατάσταση μιας «ζώνης ασφαλείας» δεν είναι απαραίτητα ενέργεια πολέμου!
«Εάν δεν λαμβάνεις συγκεκριμένα μέτρα σε εξίσου συγκεκριμένο χρόνο, στο μέλλον θα αντιμετωπίσεις περισσότερα ρίσκα. Δυστυχώς αφού δεν υπάρχει ένα σαφές μήνυμα από τη διεθνή κοινότητα στα πρώτα στάδια της κρίσης, το καθεστώς στη Συρία νιώθει όλο και πιο ελεύθερο να πραγματοποιεί περισσότερες επιθέσεις», υπογράμμισε ο Τούρκος υπουργός.
Βέβαια ο Αχμέτ Νταβούτογλου λησμόνησε να πει τι θα γίνει σε περίπτωση ενός πολέμου με τη Συρία, και πόσοι νέοι πρόσφυγες θα δημιουργηθούν εάν υπάρξει ένοπλη σύρραξη. Ούτε βέβαια πως σε ένα πόλεμο, που την πιθανότητα του οποίου δήλωσε ότι αξίζει να πάρει το ρίσκο, θα μπορέσει να μοιράσει την περίφημη ανθρωπιστική βοήθεια.
Με άλλα λόγια ο Τούρκος υπουργός μιλώντας για ανθρωπιστική κρίση, δεν διστάζει να τη χρησιμοποιήσει ως αφορμή για να δημιουργήσει μια ακόμη μεγαλύτερη, αυτή δηλαδή που θα προέλθει από ένα πόλεμο!
Το θέατρο του παραλόγου σε όλο του το μεγαλείο!
Τέλος απατώντας σε ερώτηση του δημοσιογράφου του BBC Jeremy Bowen σύγκρινε αυτό που γίνεται σήμερα στη Συρία με αυτό που είχε συμβεί στη Βοσνία 20 χρόνια πριν: «Για τρία χρόνια μια τέτοια απραξία οδήγησε σε 300.000 απώλειες, 100.000 βιασμούς γυναικών και μια μεγάλη ανθρωπιστική τραγωδία. Και ο γ.γ. του ΟΗΕ Ban Ki-moon πήγε στη Βοσνία αυτό το χρόνο για να ζητήσει συγνώμη για αυτή την απραξία. Φοβάμαι ότι ύστερα από κάποια χρόνια ο γ.γ. θα επιστρέψει στη Συρία ζητώντας συγγνώμη για την αδράνεια που υπάρχει τώρα».
Η Τουρκία στην περίπτωση της Συρίας εφαρμόζει ένα καλά οργανωμένο σχέδιο.
Πρώτα υποδαυλίζει την κρίση, με αποστολές όπλων και συμβούλων στους μισθοφόρους που μάχονται το καθεστώς Άσσαντ, στη συνέχεια κάνει τις πρώτες αναφορές για την πιθανότητα μιας «ζώνης ασφαλείας» στη Συρία, ύστερα δηλώνει ότι εάν ο αριθμός των προσφύγων ξεπεράσει του 100.000 τα τουρκικά στρατεύματα θα μπουν στο έδαφος της Συρίας και σήμερα δηλώνει την ουσιαστική της πρόθεσή: Ένα γενικευμένο πόλεμο, για να δημιουργήσει νέες στρατιές προσφύγων, αλλά αυτό μάλλον είναι και το τελευταίο που την απασχολεί.
Και εν τέλει εάν αυτό αποτελεί μια πάγια πρακτική της Άγκυρας ποια θα είναι η αντιμετώπιση μιας παρόμοιας «ανθρωπιστικής κρίσης» στην Ανατ. Θράκη; Τι θα γίνει στην περίπτωση που η Άγκυρα υποδαυλίσει μια ανάλογη «εξέγερση» στην ευαίσθητη αυτή περιοχή; Τι θα γίνει έαν κάποιοι τη μεταφέρουν στα αστικά κέντρα κατηγορώντας την ελληνική κυβέρνηση ότι τάχα σκοτώνει αμάχους και δη μουσουλμάνους; Θα παρέμβει η Τουρκία δημιουργώντας ζώνη ασφαλείας, για να μοιράσει τάχα ανθρωπιστική βοήθεια επικαλούμενη επιπροσθέτως τον ΟΗΕ να αναλάβει δράση;
Το σχέδιο στο πως καταλύεις την κυριαρχία μιας χώρας και με διεθνή βοήθεια είναι τόσο γνωστό όπως και οι «ανθρωπιστικές επεμβάσεις» της Τουρκίας. Άλλωστε και στην Κύπρο το ίδιο... ρίσκο δεν πήραν;
Τμήμα ειδήσεων dedfencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.