Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Η ΦΟΒΕΡΑ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ


Σχόλιο: Θυμάμαι την εποχή που είχαν βγει οι αγανακτισμένοι, δεν υπήρχαν κόμματα και δεξιοαριστερές αντιπαραθέσεις. Ο εχθρός ήταν ένας. Σήμερα που τα πράγματα είναι χειρότερα, ακούμε συνέχεια για εμφύλιο, δεξιοί εναντίων αριστερών κτλ. Ποιόν συμφέρει αυτή η κατάσταση;
Ας δούμε πώς μπορεί ένας αδύναμος να νικήσει δυνατούς όταν δεν έχει τίποτε άλλο υπέρ του εκτός της πολλής προπαγάνδας σε επίπεδο πλύσης εγκεφάλου : ο μόνος τρόπος να μην χάσει κατά κράτος είναι να...
πείσει τους δυνατούς να μην δώσουν την μάχη. Ο μόνος τρόπος να μην ηττηθεί είναι να μην παλέψει, με την συναίνεση του αντιπάλου.


Ο Ελληνικός Λαός είναι εξαιρετικά δυνατός σε πολλά επίπεδα και έχει πάρει την παρτίδα σε καίρια σημεία όπως είναι η ανυπακοή, η νομική αντίσταση, η εδραίωση της γενικής μαζικής κατακραυγής των προδοτών, στην απόδειξη της νοθείας και καταχάλκευσης των εκλογών για να μην επιτρέπεται στον Λαό να ρίξει κυβερνήσεις και ουσιαστικά σε κάθε τομέα που θα ήταν υπεραρκετός να ρίξει και να ανατρέψει την κατάσταση εάν επρόκειτο για απλή δημοκρατική σύγκρουση σε ένα πεδίο όπου οι βασικές Δημοκρατικές αρχές επικρατούν. Δεν πρόκειται όμως για παιχνίδι δημοκρατικής σύγκρουσης αλλά για δικτατορία με κάθε γνώρισμα συμπεριλαμβανομένης και της στρατιωτικής επιβολής, και μάλιστα δικτατορία παλαιού τύπου με εμφανείς ξένες ρίζες και ενεργές επιρροές όπως τις εποχές που η Αγγλία ή η Βαυαρία ή η Γαλλία ή η Ρωσία έλεγχαν τα κόμματα, τις κυβερνήσεις και την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας εντελώς αποκομμένα από την Ελληνική Λαϊκή Βούληση. Αυτού του είδους η σύγκρουση εκτελείται και λύεται ΜΟΝΟ μέσω βίας κλασσικής, βίας με όπλα, βίας με αντίσταση, βίας που δεν προβλέπεται σε Δημοκρατικά καθεστώτα. Και για αυτό βλέπουμε την ακραία αστυνόμευση που επικρατεί για να περιορίζει και να φοβερίζει τους Έλληνες Πολίτες, ακροβολιστές και τώρα και στρατό μέσα στην πόλη ενάντια στον Έλληνα Πολίτη που υποτίθεται ότι ορκίζεται να προστατεύει ενάντια σε εισβολείς και όχι να επιβάλλει ανεπιθύμητους δικτάτορες από τους πλέον λαομίσητους στην Ελληνική Ιστορία. Οι δικτάτορες λοιπόν χρησιμοποιούν ήδη την κλασσική βία και ρίχνουν την μάσκα της όλο και περισσότερο για να κερδίσουν χρόνο στην παρανόμως αποκτηθείσα εξουσία. Το πρόβλημα είναι ότι εάν απαντήσει ο Λαός με το ίδιο νόμισμα, δηλαδή την κλασσική βία, είναι μαθηματικά σίγουρο ότι οι δικτάτορες θα πετσοκοφτούν και μαζί τους και όσοι θα προσπαθήσουν να τους προστατεύσουν : κανένας στρατός δεν άντεξε μπροστά στο τσουνάμι ενός εξαγριωμένου και ελαφρά οπλισμένου πλήθους. Το ζητούμενο λοιπόν από την μεριά των δικτατόρων είναι να αποφευχθεί δια παντός ει δυνατόν το ενδεχόμενο να βγεί ο Λαός αποφασισμένος να επιβάλλει δια της βίας την θέληση του, μέχρι την επαναφορά της Δημοκρατίας όπου η βία δεν χρειάζεται. Πώς λοιπόν αποπειρώνται να το επιτύχουν αυτό οι δικτάτορες ; Με την φοβέρα. Είναι γνωστό ότι ο Έλληνας όχι μόνο απεύχεται αλλά ξορκίζει την πιθανότητα να σηκώσει χέρι σε άλλον Έλληνα, και το φάντασμα του Εμφυλίου που δημιούργησαν οι πρόγονοι των τωρινών δικτατόρων μαζί με τους Άγγλους και τους υπόλοιπους δήθεν συμμάχους ακόμα στοιχειώνει τους Έλληνες και σε καμμία περίπτωση δεν θέλουν και δεν προτίθενται να το επαναλάβουν. Όποιον και αν ρωτήσεις ανάμεσα στον Λαό ακούς «όχι εμφύλιος» με κάθε τρόπο. Μέχρι και αυτοεξορία είναι διατεθειμένοι να πάνε οι Έλληνες για να μην αναγκασθούν να χύσουν αίμα Ελληνικό. Φωνάζουν λοιπόν και ωρύονται οι προπαγανδιστές και τα παπαγαλάκια τους ότι έρχεται εμφύλιος με αποκορύφωμα τον πιο πρόσφατο «λαγό» του έκπτωτου κοινοβουλίου, την Χρυσή Αυγή που αντικατέστησε τον Καρατζαφέρη, να ανακοινώνει επισήμως (εντελώς … συμπτωματικά πριν την 28η Οκτωβρίου και όλα τα ρίσκα που παίρνουν οι δικτάτορες την ημέρα εκείνη) ότι δήθεν υπάρχει ήδη εμφύλιος επειδή έχουν δήθεν φασίστες μέσα στα ΜΑΤ, λες και υπήρχαν ποτέ δημοκράτες εκεί.
Και παίζει η Χρυσή Αυγή με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ το θεατράκι αυτό, εξυπηρετώντας ταυτόχρονα και την προδοτική τριανδρία των άλλων τριών κομμάτων και των παραφυάδων τους, αφού τραβούν την προσοχή στην ψεύτικη φοβέρα του εμφυλίου και επιτυχώς μουδιάζουν έναν Λαό που έχει εξεγερθεί και αντιστέκεται παντοιοτρόπως από το 2010, έχοντας μόνο ομοψυχία και όχι μίσος ή κατακερματισμό όπως θέλουν να δείξουν και όλοι οι συνδικαλιστές που φανατικά εμποδίζουν την δημιουργία ενός κοινού συλλαλητηρίου με μόνη την Ελληνική Σημαία και όχι τα εκφυλισμένα σημαιάκια που έχουν ταυτισθεί με την συνδικαλιστική διαφθορά, γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι εάν τολμούσαν να το κάνουν αυτό θα βούλιαζε όχι το σύνταγμα αλλά όλη η Αθήνα, και μετά πώς τους μαζεύεις ; Εάν πραγματικά υπήρχε δυνατότητα εμφυλίου θα τον είχαν ήδη προκαλέσει οι ίδιοι οι δικτάτορες για μία ακόμα φορά καθώς δεν υπάρχει τίποτε άλλο που να τους εξυπηρετεί περισσότερο, και δεν θα φοβέριζαν τον Λαό με αυτόν, όπως και κάθε τους φοβέρα είναι κούφια. Ακόμα και η προβοκάτσια είναι επικίνδυνη διότι ναι μεν θα προκαλέσει σοκ και δέος (ας θυμηθούμε το προβοκατόρικο έγκλημα των δικτατόρων στην marfin) αλλά θα έχει επίσης ‘σκάσει’ η φοβέρα και θα δώσει την δυνατότητα αντίδρασης. Εάν ο κόσμος βγει βίαια και ένοπλα στους δρόμους, αποφασισμένος να μην επιστρέψει σπίτι του εάν δεν έχει ρίξει τους προδότες, θα πέσει αίμα ; Ναι, θα είναι μία σύρραξη και βεβαίως θα πέσει αίμα, αλλά θα είναι αίμα προδοτών, όλων αυτών που δεν έχουν πρόβλημα να χύνεται το αίμα των Ελλήνων που αυτοκτονούν ή πεθαίνουν ή των παιδιών που λιποθυμούν από την πείνα σε σχολεία που μόλις κρυώσει ο καιρός θα είναι πάγος. Είναι αυτό εμφύλιος ; είναι αυτοί που επιτρέπουν προκαλούν και επιβάλλουν τις αυτοκτονίες, τους θανάτους και τον μαρασμό σε επίπεδο θανάτου επί χρήμασι, Έλληνες ; Όχι. Αυτή η σύρραξη δεν λέγεται εμφύλιος. Λέγεται Επανάσταση.
ksipnistere.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.