Το νέο μοντέλο ζωής που φέρνει η συμμαχία κυβέρνησης - τραπεζών

Ενα καινούργιο μοντέλο ψαλιδισμένης ζωής για χιλιάδες δανειολήπτες φέρνει η κυβέρνηση σε συνεργασία με τις τράπεζες. Την ώρα που συρρικνώνονται τα μεσαία στρώματα και στοιβάζονται πολλοί στην «οικονομική θέση», η εισαγωγή αρχών, όπως οι απαραίτητες δαπάνες διαβίωσης και ο συνεργάσιμος δανειολήπτης, δεν αλλάζει απλά τη σχέση των καταναλωτών με τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αλλά στην ουσία ανατρέπει τη ζωή όλων εκείνων που επιθυμούν να βρεθεί κάποια λύση για τα «κόκκινα» δάνειά τους.

Με βάση τον κώδικα διαχείρισης μη εξυπηρετούμενων δανείων που ισχύει στην Ιρλανδία, όπου σημειωτέον οι εκεί καταναλωτικές οργανώσεις θεωρούν αποτυχημένο, προωθείται η εξατομικευμένη αναδιάρθρωση των δανείων των νοικοκυριών και στη χώρα μας. Αρμόδιο να καθορίσει την εισαγωγή εννοιών του συνεργάσιμου δανειολήπτη και να προβεί στην εκτίμηση των απαραίτητων δαπανών διαβίωσης είναι το υπό σύσταση Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, προκειμένου να ανταποκρίνονται στα εκάστοτε κοινωνικά και οικονομικά δεδομένα. Επιλέγεται δε ο ορισμός αυτός να γίνεται από ανώτατο κυβερνητικό όργανο, προκειμένου τα στοιχεία αυτά να αποτελέσουν σημείο αναφοράς τόσο στη δικαστική όσο και στην εξωδικαστική επίλυση συναφών ζητημάτων.
Σύμφωνα με κυβερνητικούς παράγοντες, για να καταρτιστούν τα όρια των απαραίτητων δαπανών διαβίωσης θα υπολογίζονται τα έσοδα της οικογένειας από μισθούς, καταθέσεις, ακίνητη περιουσία κ.α. και τα έξοδα για τη διαβίωσή της, όπως στέγαση, σίτιση, τιμολόγια ΔΕΚΟ κ.λπ. Με βάση αυτά τα έξοδα θα υπολογίζεται η δυνατότητα καταβολής των δόσεων προς την τράπεζα, είτε πρόκειται για ενήμερο δάνειο είτε για δάνειο που έχει χτυπήσει «κόκκινο». Αυτό σημαίνει ότι μια τετραμελής οικογένεια με εισοδήματα, για παράδειγμα, 1.500 ευρώ, για την οποία προσδιορίζεται αντικειμενικό κόστος διαβίωσης 1.000 ευρώ, θα καλείται να καταβάλει για τη δόση του δανείου ή της πιστωτικής της κάρτας κατ' ανώτερο 500 ευρώ.
Η ΕΚΠΟΙΖΩ υπολογίζει το κόστος διαβίωσης, χωρίς να περιλαμβάνεται και τυχόν ενοίκιο, στο ποσό των 800 ευρώ για ένα άτομο, στα 1.000 ευρώ για δύο άτομα, στα 1.300 ευρώ για μία τριμελή οικογένεια και στα 1.600 ευρώ για μία τετραμελή οικογένεια.
Πέραν των ευρημάτων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για την κατάρτιση των ορίων των απαραίτητων δαπανών διαβίωσης, θα αξιοποιηθεί και ο πλούτος των πληροφοριών που έχουν -ή θα έχουν- στη διάθεσή τους οι τράπεζες για την οικονομική συμπεριφορά των δανειοληπτών. Και πώς θα τον αποκτήσουν; Απλά... ξεγυμνώνοντας τον δανειολήπτη διά νόμου!
Αν λοιπόν αγοράζετε προσούτο και αφρώδη οίνο από το σούπερ μάρκετ πληρώνοντας με πιστωτική κάρτα, στέλνετε τα παιδιά σας σε ιδιωτικό σχολείο ή προμηθεύεστε αεροπορικά εισιτήρια μέσω internet, η τράπεζα θα το γνωρίζει και θα παίρνει τις ανάλογες αποφάσεις για τη ρύθμιση του δανείου σας.
Επίσης, πήγατε να φάτε σε εστιατόριο πολυτελείας; Το αυτοκίνητό σας είναι πάνω από 1.600 κυβικά; Εχετε και δεύτερο αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα; Οι λογαριασμοί ΔΕΚΟ, κινητής τηλεφωνίας κ.λπ. είναι φουσκωμένοι; Πηγαίνετε εκδρομές τα Σαββατοκύριακα; Εχετε εξοχικό; Μήπως έχετε και κανένα κτηματάκι πάνω στο κύμα; Το κόστος του δωματίου όταν γεννήσατε στο ιδιωτικό μαιευτήριο είναι μεγαλύτερο από αυτό που καλύπτει ο ασφαλιστικός φορέας σας; Κάνετε διακοπές σε πολυτελή θέρετρα; Αποκτήσατε ακριβά διαρκή καταναλωτικά αγαθά (ηλεκτρικά είδη, οικιακές συσκευές, έπιπλα κ.λπ.); Εχετε θυρίδα; Επισκέπτεστε το καζίνο; Διαθέτετε πισίνα; Εχετε… βάρκα αναψυχής;
Αν η απάντηση στις περισσότερες από τις παραπάνω ερωτήσεις είναι «ναι», είστε εκτός αποδεκτών ορίων και άρα οι δαπάνες αυτές πρέπει να περικοπούν, προκειμένου να μπορέσετε να ρυθμίσετε τις δανειακές υποχρεώσεις σας.
Σε ό,τι αφορά τον όρο συνεργάσιμος δανειολήπτης, στον οποίο αντιδρούν οι καταναλωτικές οργανώσεις ζητώντας αντιστροφή του σε συνεργάσιμη τράπεζα, έτσι θα μπορεί να χαρακτηριστεί ένας δανειολήπτης που αναζητά τρόπους συμβιβασμού και συνεργασίας με το πιστωτικό ίδρυμα - βρίσκεται σε επικοινωνία με αυτό, προσκομίζει τα οικονομικά στοιχεία του και δεν αποκρύπτει περιουσιακά στοιχεία.
Δηλαδή όποιος:
-Επιδεικνύει σεβασμό προς τις απαιτήσεις των όρων των συμφωνιών των πιστωτικών διευκολύνσεων.
-Παρέχει, εγκαίρως, πλήρη, ολοκληρωμένα, επικαιροποιημένα και ορθά οικονομικά στοιχεία και πληροφορίες αναφορικά με την οικονομική του κατάσταση (π.χ. ύψος εσόδων και καθαρή αξία), όταν και εφόσον απαιτείται, περιλαμβανομένων τεκμηριωμένων στοιχείων εσόδων, εξόδων και άλλων οικονομικών στοιχείων.
-Συνεργάζεται πλήρως με τις τράπεζες, προκειμένου να επιτευχθεί μια βιώσιμη λύση αναδιάρθρωσης.
-Επιδεικνύει ακεραιότητα, εντιμότητα και διαφάνεια και ενεργεί πάντα με καλή πίστη.
-Είναι προνοητικός στην επικοινωνία του με τις τράπεζες όταν προβλέπει ή αντιμετωπίζει δυσκολίες στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών του.
-Γνωστοποιεί όλες τις σχετικές πληροφορίες, περιλαμβανομένων στοιχείων των πιστωτικών διευκολύνσεών του με άλλα πιστωτικά ιδρύματα, προκειμένου να αξιολογηθεί η συνολική οικονομική του κατάσταση και να επιτευχθεί, τελικά, μια συναινετική συμφωνία μεταξύ όλων των πιστωτών και του δανειολήπτη.
-Είναι συνεργάσιμος στην παροχή πρόσθετων σχετικών δικαιολογητικών εγγράφων που απαιτούνται.
-Ενεργεί για την επίλυση των καθυστερήσεων και άλλων αθετήσεων σε εύθετο χρόνο.
-Δηλώνει ότι κατανοεί πως οι καλύτερες λύσεις μπορεί να επιτευχθούν με την πλήρη συνεργασία και σύμπραξη με την τράπεζα ή τις τράπεζες.
-Είναι δεκτικός στις προτάσεις αναδιάρθρωσης.
Ποιοι θα μπαίνουν στη «μαύρη» λίστα και οι επιπτώσεις
Ενας δανειολήπτης δύναται να χαρακτηριστεί ως μη συνεργάσιμος εάν δεν αποκαλύπτει ή δεν παρέχει πλήρως και με ειλικρίνεια σχετικές πληροφορίες και έγγραφα προς το πιστωτικό ίδρυμα, δεν έχει αποπληρώσει τις δόσεις των δανείων του σε εύλογο χρονικό διάστημα (σύμφωνα με πληροφορίες, θα οριστεί διάστημα τριών μηνών) και δεν επικοινωνεί ή δεν ανταποκρίνεται στις ειδοποιήσεις του πιστωτικού ιδρύματος ή δεν συνεργάζεται με το πιστωτικό ίδρυμα για να ετοιμαστεί σχέδιο αναδιάρθρωσης.
Οι συνέπειες από τη μη συνεργασία με το πιστωτικό ίδρυμα είναι ότι ο δανειολήπτης δεν θα έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει την έκβαση της διαδικασίας αναδιάρθρωσης, ενδεχομένως να του επιβληθούν πρόσθετες χρεώσεις και στη συνέχεια να αρχίσουν νομικές διαδικασίες με κίνδυνο εκποίησης των ενυπόθηκων ακινήτων του.
Σύμφωνα με τις τράπεζες, η βέλτιστη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων ιδιωτικών οφειλών θα πρέπει να γίνεται σε έξι βήματα:
1: Αποτελεσματική επικοινωνία με τον δανειολήπτη.
2: Λήψη οικονομικών και άλλων πληροφοριών από τον δανειολήπτη.
3: Αξιολόγηση της οικονομικής κατάστασης του δανειολήπτη.
4: Μελέτη των κατάλληλων επιλογών αναδιάρθρωσης.
5: Παρουσίαση των λύσεων αναδιάρθρωσης στον δανειολήπτη.
6: Διαδικασία επίλυσης διαφορών.
Ο στόχος της διαχείρισης καθυστερήσεων είναι η μείωση του πιστωτικού κινδύνου και η αποφυγή της περαιτέρω επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης του δανειολήπτη, με απώτερο στόχο την αποκατάσταση, όπου είναι δυνατόν, της ικανότητάς του να ανταποκρίνεται στις πιστοληπτικές υποχρεώσεις του.
Ξανθή Γούναρη
dimokratianews.gr