Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014

ΗΠΑ: Φέργκιουσον και «ρατσισμός»: Δύο μέτρα και δύο σταθμά από τα media


Το πρόσφατο ξέσπασμα βίας και ταραχών με αφορμή τον πυροβολισμό κατά του Αφρο-Αμερικανού Michael Brown στο Φέργκιουσον του Μιζούρι, είναι μια ακόμα κλασική περίπτωση σκόπιμης παραπληροφόρησης από τα ελεγχόμενα media για την διαιώνιση των στερεότυπων και του πόσο «ρατσιστική» είναι ακόμα η Αμερική.


Φωτο: Σκηνή που κατέγραψε κάμερα με τον Michael Brown να επιτίθεται στον Πακιστανό καταστηματάρχη λίγο πριν το περιστατικό με τον πυροβολισμό.
Αυτού του είδους η παραπληροφόρηση δίνει έναυσμα σε πολλούς από την αφρο-αμερικανική κοινότητα για κλιμάκωση των ταραχών, υποδαυλίζει το μίσος τους κατά των λευκών και προκαλεί σε ένα μεγάλο κομμάτι των λευκών ένα μίσος για τον εαυτό τους.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης διέδωσαν τον μύθο ότι ο Michael Brown ήταν ένας αθώος "μαύρος έφηβος" που κακόβουλα πυροβολήθηκε από έναν "ρατσιστή" λευκό αστυνομικό.

Το σώμα των ενόρκων, αφού είχε πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα και, όπως εξηγήθηκε από τον εισαγγελέα, Robert McCulloch, κάθε κατηγορία εναντίον του αστυνομικού απορρίφθηκε, τόσο από τα αποδεικτικά στοιχεία, όσο και από τους αυτόπτες μάρτυρες, υποστήριξαν ότι ο αστυνομικός βρισκόταν σε αυτοάμυνα.
Ο εισαγγελέας McCulloch άσκησε αιχμηρή κριτική στα media ότι έφεραν την υπόθεση στην πρώτη θέση της δημοσιότητας, για να ικανοποιήσουν την «ακόρεστη όρεξη» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και τις «ασταμάτητες φήμες» που οδηγούνται από αυτά.

Ο McCulloch τελείωσε δηλώνοντας ότι τα αποδεικτικά στοιχεία είναι αυτά που έχουν σημασία, και ότι κανενός η ζωή δεν θα πρέπει να αποφασίζεται με βάση την «δημόσια κατακραυγή ή για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας».
Τα ίδια ακριβώς βέβαια έκαναν τα media στην περίπτωση του πυροβολισμού του νεαρού Αφρο-Αμερικάνου Trayvon Martin, όπως και σε πολλά άλλα περιστατικά.

Τα παραδείγματα αυτού του είδους της σκόπιμα ανέντιμης τακτικής είναι αμέτρητα, πραγματικά. Για παράδειγμα, ο συντηρητικός Αμερικανός συγγραφέας Ron Unz, στη μελέτη του “The Myth of American Meritocracy” («Ο Μύθος της Αμερικανικής Αξιοκρατίας»), επεσήμανε την περίπτωση ενός μαύρου εργάτη, οδηγού φορτηγού από το Κονέκτικατ, του Omar Thornton, ο οποίος εσκεμμένα έβαλε στόχο λευκούς για μια μαζική δολοφονία στον τόπο της εργασίας του.
Ο Unz γράφει για το πώς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν έδειξαν κανένα ενδιαφέρον σε αυτή την ξεκάθαρη ρατσιστική μαζική δολοφονία λευκών. Τα media μάλιστα, ενδιαφέρονταν μόνο να δικαιολογήσουν τη ρατσιστική μαζική δολοφονία με τον ισχυρισμό ότι τα θύματα ήταν «πιθανόν ρατσιστές», κάτι το οποίο, στα μάτια τους, κατά κάποιο τρόπο "δικαιολογούσε" τις δολοφονίες.

Αφότου ο μαύρος οδηγός φορτηγού από το Κονέκτικατ Omar Thornton, έσφαξε 9 συναδέλφους, υπερηφανευόμενος ότι στόχευε λευκούς και λέγοντας ότι ευχόταν να μπορούσε να σκοτώσει περισσότερους από αυτούς, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έδωσαν ιδιαίτερη προσοχή σχετικά με το αν ήταν αθώα τα θύματα ή «ρατσιστές», όπως ο Thornton είχε ισχυριστεί.
Για αυτή τη μαζική με ρατσιστικά κίνητρα δολοφονία δεν υπήρχε ούτε ένας τίτλος, όπως "μαύρος υπερηφανεύεται για τη δολοφονία λευκών".
Αλλά, τα πράγματα αλλάζουν ανάλογα με την περίπτωση και τις φυλές, όπως δείχνει η περίπτωση του Michael Brown, όπου για άλλη μια φορά, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης γρήγορα άρχισαν να κατευθύνουν την είδηση ως «λευκός ρατσιστής δολοφονεί μαύρο» κ.λπ.
Ακόμη και όταν, όπως συνέβη τώρα, όλα τα πραγματικά στοιχεία δείχνουν σαφώς ότι ο Μπράουν ήταν ο επιτιθέμενος, τα ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης θα βγουν και θα προπαγανδίσουν τον μύθο της "λευκής ενοχής".

Πάρτε για παράδειγμα το άρθρο του συντάκτη του Vox, Ezra Klein, στις 26 Νοεμβρίου με τον τίτλο «Η ιστορία του αστυνομικού Darren Wilson είναι απίστευτη. Κυριολεκτικά», όπου ο εβραϊκής καταγωγής δημοσιογράφος Klein (βετεράνος αρθρογράφος της Washington Post, του Bloomberg News και του MSNBC) απέρριψε όλα τα στοιχεία ως «απλά περίεργα» και "δύσκολο να τα πιστέψει κανείς".
Αυτό που ο Klein – που ψηφίστηκε ως ένας από τους 50 πιο ισχυρούς ανθρώπους στην Ουάσιγκτον, από το περιοδικό GQ το 2011 - στην πραγματικότητα εννοεί είναι ότι τα πραγματικά περιστατικά, όπως έγιναν δεκτά από το δικαστήριο, δεν δείχνουν «λευκή ενοχής» και ως εκ τούτου πρέπει να είναι λάθος .
Ο παρουσιαστής του NBC, Brian Williams, λίγο πριν την ανακοίνωση της απόφασης από τους ενόρκους ανακοίνωσε:
«Περιμένουμε με αγωνία την απόφαση, στην υπόθεση του πυροβολισμού και του θανάτου ενός άοπλου μαύρου έφηβου από έναν λευκό αστυνομικό».

Ο αστυνομικός Μπράιαν Ουίλιαμς αναφερόμενος στο Darren Wilson, και στα χρόνια του στο αστυνομικό τμήμα του Φέργκιουσον, ανέφερε ότι δεν υπήρξε ποτέ κανένας ισχυρισμός για «ρατσισμό» εναντίον του, και ότι δεν υπέπεσε σε κανένα πειθαρχικό παράπτωμα. Κανένας ισχυρισμός από οποιονδήποτε από τους μαύρους ανθρώπους στην περιοχή στην οποία εργάστηκε δεν υπήρχε περί «ρατσισμού» ή ανάρμοστης συμπεριφοράς κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του.
Η πιο χαρακτηριστική φράση στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων για την υπόθεση στα ελεγχόμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Αμερικής είναι: «Λευκός αστυνομικός πυροβολεί και σκοτώνει άοπλο μαύρο έφηβο».

Στην Αμερική υπάρχει τεράστιος αριθμός επιθέσεων, βιασμών, δολοφονιών από μαύρους κακοποιούς εναντίον λευκών ανδρών και γυναικών, πλην όμως δεν θα δείτε ποτέ ένα τίτλο να λέει:«Μαύρος δολοφόνησε λευκό άνδρα ή λευκή γυναίκα».
Ένας τέτοιος τίτλος θα μπορούσε να θεωρηθεί «ρατσιστικός».
Όμως, όταν χρησιμοποιείται η φυλετική επισήμανση "λευκός", αρνητικά εναντίον των λευκών, όλα είναι εντάξει…
Η αναφορά στην φυλή των δραστών των εγκλημάτων και των θυμάτων δεν γίνεται σχεδόν ποτέ από τον Αμερικάνικο Τύπο, τουλάχιστον όταν τα θύματα είναι λευκοί.

Η εφημερίδα Los Angeles Times, για παράδειγμα, εξέδωσε μια επίσημη δήλωση το 2007, ότι η συνήθης πρακτική των μέσων ενημέρωσης στην Αμερική είναι να λογοκρίνουν την φυλή των δραστών όταν προέρχονται από «μειονότητες».
Λέει η δήλωση:
«Οι πληροφορίες σχετικά με τη φυλή, κάποτε περιλαμβάνονταν συνήθως σε ειδήσεις για εγκλήματα, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες, οι εφημερίδες και τα άλλα μέσα ενημέρωσης σταμάτησαν να σημειώνουν την φυλή των υπόπτων ή των θυμάτων ή την εθνικότητα, λόγω της δημόσιας κριτικής. Οι εφημερίδες αποφάσισαν ότι πλέον οι πληροφορίες αυτές είναι “άσχετες” με την αναφορά των εγκλημάτων και μπορεί στιγματίζουν άδικα φυλετικές ομάδες». (6 Ιουνίου 2007, LA Times επίσημη δήλωση)
Στην πραγματικότητα, οι New York Times και κορυφαίες εφημερίδες της Αμερικής έχουν μια πολιτική μη προσδιορισμού της φυλής του δράστη και του θύματος, ούτε στην επικεφαλίδα του άρθρου, αλλά ούτε καν στο ίδιο το άρθρο στο εσωτερικό της εφημερίδας.
Γιατί, λοιπόν, να αναφερθεί η φυλή εκείνου που πυροβολεί έναν μαύρο, ακόμη και αν είναι πιθανό να έγινε ως αυτοάμυνα, έπειτα από μια επίθεση;
Γιατί αυτό δεν είναι επιτρεπτό, όταν το θύμα είναι λευκό ή μιας διαφορετικής φυλής;
Ένα τέλειο παράδειγμα είναι η συμμορία βιαστών μιας ανήλικης μικρής Μεξικάνας στο Τέξας.
Το θέμα της φυλής του τρομακτικού εγκλήματος κάλυψαν οι New York Times.

Τον Μάρτιο του 2011, 28 μαύροι αναμίχθηκαν στον ομαδικό βιασμό ενός 11χρονου κοριτσιού από το Μεξικό στο Κλίβελαντ του Τέξας. Τις σεξουαλικές επιθέσεις οι βιαστές τις κατέγραφαν με τα κινητά τους τηλέφωνα.
Ο Phillip Corbett, αναπληρωτής διευθυντής των New York Times, ομολόγησε ότι λογόκρινε τη φυλή των συνολικά 28 μαύρων ανδρών.

Ο Quanell Χ των «Μαύρων Πανθήρων» (φωτο) πραγματοποίησε διαμαρτυρία κατηγορώντας ότι οι συλλήψεις οφείλονται στον «λευκό ρατσισμό» και κατηγόρησε το 11χρονο κορίτσι για το βιασμό της!!!
Οι NY Times αποκάλεσαν τους 100 μαύρους που πήγαν στο συλλαλητήριο ως "Τεξανούς".

Έτσι, αν μαύρος είναι ο δράστης κάποιου φρικτού εγκλήματος, σύμφωνα με την εφημερίδα NY Times η δήλωση της φυλής του είναι κάτι το "ρατσιστικό", επειδή ρίχνει συκοφαντίες σε μια ολόκληρη ομάδα.
Ωστόσο, το να αναφερθεί η φυλή του δράστη και του θύματος είναι απολύτως εντάξει, αν ο δράστης είναι λευκός και το θύμα μαύρο, ακόμη και αν υπάρχουν αποδείξεις ότι ο λευκός ενεργούσε εντελώς σε αυτοάμυνα.
Ιδού ο τίτλος κα πάλι: "Λευκός αστυνομικός πυροβολεί και σκοτώνει άοπλο μαύρο έφηβο".
Αυτό φέρνει στο νου ένα λευκό αστυνομικό να περπατά και να πυροβολεί έναν άοπλο μαύρο έφηβο χωρίς κανένα λόγο.
Μήπως επειδή είναι μαύρος;
Στην πραγματικότητα, τα γεγονότα από την αρχή ήταν ότι ο μαύρος έφηβος είχε διαπράξει μία ληστεία οπλισμένος και τον αναζητούσε η αστυνομία. Στην πραγματικότητα, από την αρχή ξέραμε ότι ο αστυνομικός είχε υποστεί τραυματισμούς και ισχυρίστηκε ότι δέχτηκε επίθεση από τον ύποπτο ο οποίος προσπαθούσε να πάρει το όπλο του αστυνομικού.
Ένας πραγματικά δίκαιος, μη ρατσιστικός τίτλος θα είχε ως εξής:
«Ύποπτος ληστείας πυροβολήθηκε παλεύοντας με αστυνομικό».
Έτσι, ο πραγματικός ρατσισμός στην περίπτωση αυτή είναι σαφής. Είναι ο ρατσισμός και το αχαλίνωτο μίσος κατά των λευκών Αμερικανών.
Προς τιμήν του, ο μαύρος αρχηγός της αστυνομίας του Ντιτρόιτ,James Craig είχε τα κότσια να δηλώσει στο CNN ότι οι μαύροι δεν δείχνουν καμία οργή όταν μαύροι αστυνομικοί πυροβολούν και σκοτώνουν μαύρους.

Την περασμένη εβδομάδα, ενώ έδινε αρκετές συνεντεύξεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης στο Ντιτρόιτ που κάλυπταν τις διαδηλώσεις μπροστά από το ομοσπονδιακό δικαστήριο του Ντιτρόιτ, δικαιολογημένα διερωτήθηκε γιατί δεν υπήρξαν ποτέ διαδηλωτές για τις πολλές δολοφονίες μαύρων από μαύρους στο Ντιτρόιτ.
Είπε συγκεκριμένα στο CNN:
«Στη διάρκεια της θητείας μου. . . σπάνια άκουσα κάποια κατακραυγή για κάποιο μαύρο αστυνομικό που εμπλέκονταν σε πυροβολισμούς κατά υπόπτου, όταν ο ύποπτος ήταν μαύρος. Γίνεται πάντα το αντίστροφο».
Το CNN, βέβαια, επέλεξε να μην δείξει αυτό το μέρος του βίντεο, επειδή δεν μπορούμε να αντέξει την αλήθεια..

Την ίδια ώρα η είδηση της δολοφονίας ενός νεαρού φοιτητή στην Αλαμπάμα, από αστυνομικό δεν προξενεί καμία αντίδραση και δεν φτάνει καν στα αυτιά του μέσου αμερικάνου (πόσο μάλλον Έλληνα). Περίεργο, γιατί άραγε; Η απάντηση είναι απλή: Ο φοιτητής ήταν λευκός.

Πόσο ρατσιστικά είναι όλα αυτά;

και φυσικά.. Διάβασε : ΗΠΑ: Μαύρος αστυνομικός σκότωσε άοπλο νεαρό λευκό, αλλά μάλλον αυτή την είδηση δεν θα την ακούσεις ποτέ…
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / από εδώ κι εδώ κι εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.