Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015

ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ… ΟΙ ΑΛΩΑΔΕΣ


ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ… ΟΙ ΑΛΩΑΔΕΣ

Ο Εφιάλτης και ο Ώτος ήταν νόθοι γιοι της Ιφιμεδειας κόρης του Τρίοπα. Η Ιφιμέδεια είχε ερωτευθεί τον Ποσει­δώνα και πήγαινε κάθε λίγο και λιγάκι στην ακρογιαλιά όπου σύναζε τα κύματα με τα χερια της και τα έριχνε στον κόλπο της έτσι έμεινε έγκυος. Ωστόσο ο Εφιάλτης και ο Ωτος ονομάστηκαν Αλωάδες επειδή η Ιφιμεδεια παντρεύτηκε ύστερα τον Αλωεα, πού ο πατέρας του Ήλιος τον είχε κάνει βασιλιά της , ΑσωπΙας στη Βοιωτία. Οι Αλωάδες μεγάλωναν κάθε χρόνο μια πήχη στο πλάτος και μια όργια στο ύψος, και όταν έγιναν εννιά χρόνων, και ήταν εννιά πήχες στο πλάτος και εννιά οργιές στο ύψος, κήρυξαν τον πόλεμο κατά του Ολύμπου. Ο Εφιάλτης ορκίστηκε στον ποταμό Στυφά να βιάσει την Ήρα, και ο Ώτος ορκίστηκε να βιάσει την ‘Άρτεμη (1).

β. Αποφασίζοντας ότι ο Άρης , ο Θεός του πολέμου , έπρεπε να είναι ο πρώτος τους αιχμάλωτος, οι Aλωάδες πήγαν στη Θράκη, τον αφόπλισαν και τον έκλεισαν σε χάλκινο πιθάρι πού το έκρυψαν στο σπίτι της μητριάς τους Εριβοιας, αφού ή Ιφιμεδεια είχε πια πεθάνει. Ύστερα οι , Αλωάδες άρχισαν την πολιορκία του Ολύμπου: έφτιαξαν για την επίθεση τους ένα ύψωμα σωριάζοντας το όρος Πήλιο πάνω στο όρος Όσσα, και πέραιτέρω απείλησαν να ρίξουν βουνά στη θάλασσα ώσπου να γίνει ξηρά, αν και οι πεδιάδες κατακλύστηκαν από τα κύματα. Η αυτοπεποίθηση τους ήταν αρραγής, επειδή υπήρχε η προφητεία ότι κανένας άλλος άνθρωπος ούτε κανένας θεός δεν θα μπορούσε να τούς σκοτώσει.
γ. Με συμβουλή του Απόλλωνα η ‘Άρτεμις έστειλε στους , Αλωάδες μήνυμα : αν τερμάτιζαν την πολιορκία τους, αυτή θα τούς συναντούσε στη Νάξο και εκεί θα ενέδιδε στις περιπτύξεις του Ώτου. Ο Ωτος πέταξε από τη χαρά του, άλλά ο Εφιάλτης, πού δεν είχε λάβει από την ‘Ήρα παρόμοιο μήνυμα, ζήλεψε και θύμωσε. Άγριος καβγάς ξέσπασε στη Νάξο, όπου οι δύο Αλωάδες πήγαν μαζί. Ο ‘Εφιάλτης επέμενε ότι οι όροι έπρεπε να απορριφθούν, εκτός αν αυτός, σαν μεγαλύτερος από τούς δύο, γλεντούσε πρώτος την Άρτεμη. Η διαφωνία είχε φτάσει στο άποκορύφωμά της, όταν η Άρτεμις εμφανίστηκε με τη μορφή άσπρης ελαφίνας, και οι δύο Αλωάδες, αδράχνοντας τα άκόντιά τους, ετοιμάστηκαν καρφώνοντας τη να αποδείξουν ο καθένας ότι ήταν ο καλύτερος σκοπευτής. Καθώς εκείνη χύθηκε ανάμέσα τους γοργή σαν τον άνεμο, οι Αλωάδες τίναξαν τα ακόντιά τους και τρύπησαν ο ένας τον άλλον πέρα για πέρα. Έτσι χάθηκαν και οι δύο, και επαληθεύτηκε η προφητεία πού έλεγε ότι δεν θα μπορούσαν να τούς σκοτώσουν ούτε άλλοι άνθρωποι ούτε θεοί. ΟΙ νεκροί σοροί τους μεταφέρθηκαν για ενταφιασμό στην Ανθηδόνα της Βοιωτίας άλλά οι Ναξιοι εξακολουθούν να τούς περιβάλλουν με τιμές ηρώων. Μνημο­νεύονται επίσης οι Αλωάδες σαν οι Ιδρυτές της βοιωτικής ‘Άσκρας και σαν οι πρώτοι θνητοί πού λάτρεψαν τις Μούσες στον Ελικώνα (2).
δ. Αφού έτσι έληξε η πολιορκία του ‘Ολύμπου, ο ‘Ερμής πήγε να αναζητήσει τον Άρη, και ανάγκασε την , Εριβοια να τον βγάλει, μεσοπεθαμενο, από το χάλκινο πιθάρι. Αλλά οι ψυχές των Αλωαδων κατέβηκαν στον Ταρταρο, όπου δέθηκαν γερά σ’ ένα στύλο με κομποσκοίνια από ζωντανές όχιές. Εκεί κάθονται, πλάτη με πλάτη, και η νύμφη Στύξ κουρνιάζει ζοφερή στην κορυφή του στύλου, υπόμνηση των ανεκπλήρωτων όρκων τους
hellasforce.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.