Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015

ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ… Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ


ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ… Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

Εξοργισμένοι επειδή ο Ζευς είχε κλείσει τούς αδελφούς τους Τιτάνες στον Ταρταρο, κάτι ψηλοί και τρομεροί Γίγαντες, με μακριά μαλλιά και γενιά και με ουρές φιδιών αντί για πόδια, συνωμότησαν για να επιτεθούν κατά του ουρανού. Τούς Γίγαντες τούς είχε γεννήσει η Μητέρα Γη στη Φλέγρα της Θράκης, και ήταν είκοσι τέσσερις τον αριθμό (1).
β. Χωρίς προειδοποίηση, οι Γίγαντες άδραξαν βράχους και δαυλούς, και από τις βουνοκορφές τους τούς εξακόντισαν καταπάνω, κι έτσι οι Ολύμπιοι βρέθηκαν πολύ στριμωγμέ­νοι.
Η Ήρα προφήτεψε ζοφερά ότι τούς Γίγαντες δεν επρόκειτο να τούς σκοτώσει κανένας από τούς θεούς, παρά μόνο ένας και μοναδικός θνητός με τομάρι λιονταριού και δη ακόμη κι αυτός δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτε, αν δεν προλάβαιναν τούς εχθρούς καθώς αναζητούσαν κάποιο βότα­νο πού θα τούς έκανε άτρωτους και πού φύτρωνε σε τόπο μυστικό κάπου στη γη . Ο Ζευς διαβουλεύτηκε αμέσως με την Αθηνά την έστειλε να ειδοποιήσει τον Ηρακλή, το θνητό με το τομάρι λιονταριού στον οποίο προφανώς αναφερόταν η Ήρα, πως ακριβώς είχαν τα πράγματα και απαγόρευσε στην Ηώ, στη Σελήνη και στον ‘Ήλιο να λάμπουν για ένα διάστημα. Κάτω από το ασθενικό φως των άστρων, ο Ζευς έψαξε ψηλαφητά στη γη, στην περιοχή όπου τον είχε κατευθύνει η Αθηνά, βρήκε το βότανο και το έφερε σώο και άβλαβες στον ουρανό.
γ. Οι Ολύμπιοι μπορούσαν τώρα να ρίχτουν στη μάχη με τούς Γίγαντες. Ο Ηρακλής εξαπέλυσε το πρώτο του βέλος εναντίον του Αλκυονέα, του αρχηγού των έχθρων .• Ο Αλκυονεύς σωριάστηκε καταγής, άλλά ξανασηκώθηκε ζωντανεµένος, επειδή στα χώµατα αυτά είχε γεννηθεί, στη Φλέ­γρα.
- Γρήγορα, ανδρείε Ηρακλή! φώναξε η Αθηνά, τράβηξε τον µακριά σε άλλον τόπο!
Ο Ηρακλής φορτώθηκε στους ώµους του τον ‘ Αλκυο­νέα και τον τράβηξε πέρα από τα σύνορα τής Θράκης, όπου τον αποτέλειωσε µ’ ένα ρόπαλο.
δ. Ύστερα, από τη μεγάλη πυραµίδα πού οι γίγαντες είχαν σωριάσει µέ βράχους, ο Πορφυρίων σαλτάρισε στον ουρανό, και κανένας από τούς θεούς δεν έµεινε ακλόνητος. Μόνο η Αθηνά πήρε αµυντική στάση. Προσπερνώντας τη µε ορµή ο Πορφυρίων ρίχτηκε στην Ήρα και πρoσπαθησε να τη στραγγαλίσει λαβωµένος οµως στο συκώτι άπο ενα βέλoς πού ήρθε τήν καταλληλη στιγµή άπο το τόξο του ‘Έρωτα, ο Πορφυρίων γύρισε από την οργή στη λαγνεία, και έσκισε το θαυµασιο φορεµα τής ‘Ήρας. Ο Ζευς, βλέποντας ότι η σύζυγος του όπου νά ‘ναι έπεφτε θύµα βιασµου, έτρεξε γεµατος ζηλοτυπη οργή, καί χτύπησε τον Πορφυρίωνα µ’ εναν κεραυνό. Ο Πορφυρίων ξαναζωντανεψε άµέσως, άλλα ο Ηρακλής, έπιστρέφοντας στή Φλέγρα άπανω στήν ωρα, τον τραυµατισε θανασιµα µ’ ενα βέλος. Εν τω µεταξύ, ο Εφιαλτης είχε κουτουπώσει τον Αρη καί τον είχε γονατί­σει χτυπώντας τον ωστοσο ο Απολλων τοξευσε αυτο το κάθαρµα στο άριστερο µάτι και κάλεσε τον Ηρακλή, ο οποίο ς ευθύς του φύτεψε άλλο ενα βέλος στο δεξι , έτσι πέθανε ο Εφιαλτης.
ε. Τώρα, οπουδήποτε θεος τραυµατιζε γίγαντα – ό­πως όταν ο Διονυσος ξυλοφόρτωσε τον Εύρυτο µέ το θύρσο του ή η ‘Εκάτη τσουρούφλισε τον Κλυτίο µέ τίς δάδες της ή ο Ήφαιστος ζεµατισε τον Μίµαντα µέ καταιγισµο άπο κοµµατια πυρακτωµένο µέταλλο ή η Αθηνά έξακοντισε µια πέτρα κατα του λαγνου παλλαντα – ο Ηρακλής ήταν εκείνος πού έρχοταν να καταφέρει το θανασιµο πλήγµα. Η Εστία καί η Δήµητρα, οι θεές πού άγαπουν τήν είρήνη, δέν πήραν µέρος στή σύρραξη, παρα στέκονταν παραµερα κατα­πτοηµένες, συστρέφοντας τα χέρια τους µέ άπελπισία οι Μοίρες ωστοσο τα καταφεραν µια χαρα µέ τα χαλκινα ροπαλα τους (2).
ζ. Αποθαρρημένοι οι εναπομένοντες Γίγαντες το έβαλαν στα πόδια για να επιστρέψουν στη γη κατάδιωκόμενοι από τούς Ολύμπιους . Η Αθηνά έριξε ένα τεράστιο βλήμα στοv ‘Εγκέλαδο, πού τον έκανε λιώμα, και έγινε το νησί Σικελία, και ο Ποσειδών έκοψε με την τρίαινα του ένα κομμάτι από την Κω και το πέταξε στον Πολυβώτη το κομμάτι έγινε το κοντινό νησάκι Νίσυρος, πού κάτωθεν του βρίσκεται θαμμένος ο Πολυβώτης (3).
η. Οι έναπόμένοντες Γίγαντες έκαναν ένα τελευταίο σταθμό στο Βάθος, κοντά στην Τραπεζούντα της Αρκαδίας, όπου το έδαφος εξακολουθεί να φλέγεται, και οι γεωργοί καθώς οργώνουν ξεθάβουν μερικές φορές κόκαλα γιγάντων. Ο Ερμής δανείστηκε την περικεφαλαία του Άδη, πού τον έκανε αόρατο, και ξέκανε τον Ιππόλυτο, και η Άρτεμις τρύπησε τον ΓρατΙωνα μ’ ένα βέλος, ενώ τα χάλκινα ρόπαλα των Μοιρών έσπασαν τα κεφάλια του Άγριου και του Θόωνα. Τούς υπόλοιπους τούς ανέλαβαν τώρα ο Άρης με το δόρυ του και ο Ζευς με τον κεραυνό του, αν και ο Ηρακλής ήταν εκείνος τον όποιον καλούσαν για να αποτελειώνει τον κάθε γίγαντα καθώς έπεφτε. Αλλά μερικοί λένε ότι ή μάχη έλαβε χώρα στο Φλεγραιο πεδίο, κοντά στην Κύμη της Ιταλίας (4).
θ. Ο Σειληνός, ο γεννημένος από τη γη Σάτυρος, ισχυ­ρίζεται ότι πήρε μέρος στη μάχη στο πλευρό του μαθητή του Διόνυσου σκοτώνοντας τον Εγκέλαδο και σκορπώντας τον πανικό ανάμέσα στους Γίγαντες με το γκάρισμα του γερο­γαϊδάρου του άλλά ο Σειληνός είναι συνήθως μεθυσμένος και δεν μπορεί να ξεχωρίσει την αλήθεια από το ψέμα
hellasforce.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.