Δημοσιογραφία: Η κατάρρευση της Χώρας και τα «Ευρωλαγνικά» ηχεία…

Του Δαμωνίδη
Η Ελλάδα οδεύει ραγδαίως προς την κατάρρευση – οικονομική, κοινωνική, ψυχολογική. Και οι 343 «Φαμίλιες»,που διαγουμίζουν τον μόχθο και τον ιδρώτα του Ελληνικού Λαού, ελέγχουν, μέσω της διαπλοκής, την Εξουσία καιεπικυριαρχούν στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ), έχουν μεταβληθεί σε «Ευρωλαγνικά» ηχεία πλύσης εγκεφάλου της Κοινής Γνώμης.

Τα εκδοτικά και ραδιοτηλεοπτικά συγκροτήματα έχουν διαβρωθεί –πρώτη, ίσως, φορά σε τέτοια έκταση και βάθος– από το Μεταπρατικό Κεφάλαιο,εκφραστή και υπηρέτη εξωχώριων συμφερόντων, ενώ «λειτουργοί» της ενημέρωσης, «σκεύος κατασκευής» της συγκεκριμένης διαπλοκής, ψάλλουν καθημερινώς τον «ύμνο τον υποπόδιο» στη μετατροπή της Χώρας και του Λαού της σε Γραικύλους!
«Ανθυποτίποτε», άμουσοι, αδαείς και οσφυοκάμπτες της Διαπλοκής, «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι», αναγορεύονται σε «ειδήμονες» και «παντογνώστες», σε κατόχους της μοναδικής… αλήθειας! Διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, εξωραΐζουν τη λιμοκτονία στην οποία η Εξουσία καταδικάζει τον Ελληνικό Λαό, ενσπείρουν από τα περιβόητα Δελτία των 8 τον φόβο και την παραπληροφόρηση και διακηρύσσουν ως «ύψιστο αγαθό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας» την υποταγή στους επικυρίαρχους!
Αν έως χθες ο «κομματικός δημοσιογράφος» κατεγράφετο στη συνείδηση του Πολίτη ως η πλέον αποκρουστέα περίπτωση της κατ’ εντολήν «δημοσιογραφίας», ο σημερινός διαμορφωτής της παραπληροφόρησης ταυτίζεται με τη θεραπαινίδα εξυπηρέτησης εξωχώριων συμφερόντων και στη συνείδηση της Κοινής Γνώμης ενθυμίζει τον αείμνηστο Σπύρο Μελά, ο οποίος τον Μαύρο Απρίλη του 1941, τη στιγμή κατά την οποία η ναζιστική Μπότα ηχούσε στους αθηναϊκούς δρόμους, από τις στήλες «σοβαρής» –υποτίθεται– εφημερίδας της εποχής διαλαλούσε την… υποχρέωση των Ελλήνων να παραμείνουν «ευπειθείς, πλέον, στη Νέα Τάξη Πραγμάτων»!
Τα καθημερινά δελτία κυκλοφορίας, ακροαματικότητας και τηλεθέασης καταδεικνύουν την ανυποληψία των ΜΜΕ στην Κοινή Γνώμη, ενώ αντιθέτως η γιγάντωση των Σόσιαλ Μίντια εμφανίζεται ως «μια αστραπή μέσα στο βαθύ σκότος της παραπληροφόρησης»…
Ο «δημοσιογράφος» των Μαζικών Μέσων Διαπλοκής, αντί, ως εκ του λειτουργήματος επιτάσσεται, να παρέχει Γνώση στον Πολίτη και να φωτίζει τη σκοτεινή πλευρά του Φεγγαριού, επιδίδεται, εν γνώσει του, στη διαστρέβλωση της Αλήθειας και μεταβάλλεται σε αχθοφόρο «προκατασκευασμένης αλήθειας»!
Και, το κυριότερο, τα Μαζικά Μέσα Διαπλοκής (ΜΜΔ) ανάγουν με τη μέθοδο του «σταρ σίστεμ» σε… αυθεντίες ημιμαθείς, άτομα ελαστικής συνείδησης και «βαποράκια» σκοτεινών κομματικών προθαλάμων και συμφερόντων…
Παραμένει, ίσως, η μοναδική περίπτωση στα χρονικά της παγκόσμιας δημοσιογραφίας, το Φθινόπωρο του 2009, ο τότε ισχυρός άνδρας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο γνωστός Ντομινίκ Στρος Καν, να δηλώνει στα διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ότι την ημέρα της σύλληψής του στο Διεθνές Αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης, κατευθυνόμενος προς την Ευρώπη, είχε σχέδιο να προτείνει στην κ. Μέρκελ και την Ευρωπαϊκή Ένωση την αποφυγή της υπαγωγής της Ελλάδας στα Μνημόνια. Ουδέν των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της Χώρας μας έσπευσε να διερευνήσει αυτό το τεραστίας σημασίας θέμα για τον Ελληνικό Λαό και να ζητήσει επεξηγήσεις και διευκρινίσεις από τον συγκεκριμένο αξιωματούχο της διεθνούς Οικονομίας και Πολιτικής!
Αντιθέτως, η «δημοσιογραφία της Διαπλοκής» και της «προκατασκευασμένης αλήθειας» παραμένει αναίσθητη και αδιάφορη στη σημερινή κατάσταση, κατά την οποία ο κοινωνικός ιστός διαρρηγνύεται, ο Πολίτης στενάζει κάτω από τα δυσβάστακτα βάρη, αγωνιά για το αύριο, και η ψυχή του είναι περίλυπος έως θανάτου αντικρίζοντας ακόμη μια γενιά στο ολιγάριθμο αυτό Έθνος να χάνεται και τη Χώρα να υπεισέρχεται σε ένα πολυετές καθεστώς Κατοχής από τη διεθνή τοκογλυφία…
Η «δημοσιογραφία της Διαπλοκής» δεν συγκινείται αυτήν την κρίσιμη για το μέλλον της Χώρας στιγμή από το ότι το κομματικό σύστημα των θεσιθήρων διαιωνίζεται, η αξιοκρατία καταπατείται, η διάκριση των Εξουσιών, βασικό στοιχείο ομαλής λειτουργίας του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, ευτελίζεται και η κομματική δημοκοπία χαρακτηρίζει τον καθημερινό κομματικό λόγο. Η εθνική κατάρρευση είναι προ των πυλών.
Σ’ αυτό το κράτος του ζόφου, το επαγγελματικό συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων, η ΕΣΗΕΑ, κατατρύχεται από ιδιοτελείς κομματικούς διαγκωνισμούς. Παραμένει έγκλειστη στο πολυτελές κενοτάφιο, γωνία των οδών Ακαδημίας και Βουκουρεστίου. Νίπτει τας χείρας της για τις παραβιάσεις της δημοσιογραφικής δεοντολογίας από τους «σχολιαστές» των Δελτίων των 8 και δεν υψώνει το ανάστημά της στην υπεράσπιση του λειτουργήματος της αντικειμενικής ενημέρωσης του Πολίτη.
Η ηθική αλλά και πειθαρχική καταδίκη των «εντεταλμένων της παραπληροφόρησης», του χυδαίου λόγου, των «δημοσιογράφων» των κομματικών προθαλάμων, αφήνει, δυστυχώς, αδιάφορη την ηγεσία της ΕΣΗΕΑ, η οποία νέμεται κι αυτή την Εξουσία, τα πολυτελή γραφεία και τα οφέλη του αξιώματος που υποτίθεται ότι υπηρετεί.
Και το σοβαρότερο: Η ΕΣΗΕΑ, συνειδητώς ή ασυνειδήτως, επιτρέπει στους Τραπεζίτες, δανειστές εφημερίδων και άλλων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, να καθορίζουν και την υφή και τον ρόλο του δημοσιογραφικού λόγου, και τους απείθαρχους, περίπτωση «Ελευθεροτυπίας», να τους φιμώνουν!
Στον χώρο της ενημέρωσης διεισδύει το τυχοδιωκτικό κεφάλαιο, αλλότριων και εξωχώριων συμφερόντων, στο προηγούμενο του γερμανού κόμητος Σενγκ, την εποχή του Εθνικού Διχασμού.
Από το γενικό Λαϊκό ανάθεμα και τη Λαϊκή αγανάκτηση για το σημερινό «σύστημα» διαπλοκής και διακυβέρνησης δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δεν θα εξαιρεθεί και το συνδικαλιστικό όργανο των Δημοσιογράφων και των «δημοσιογράφων» των «Δελτίων των 8»…
Γένοιτο…

Πηγή εφημ. "Παρόν"