Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου 2015

Η Μόσχα Οδηγεί τις Εξελίξεις στη Συρία: Το Σχέδιο Αντίδρασης των ΗΠΑ


LAVROF-KERI


Γράφει ο Χρήστος Βαλκάνιος
Είναι καιρός τώρα που μιλάμε για ανάληψη πρωτοβουλιών σε κοινό μέτωπο για αντιμετώπιση του κινδύνου του ISIS για την παγκόσμια ασφάλεια. Το πρόβλημα βέβαια παραμένει η συνεννόηση των μεγάλων και φυσικά το δυσκολότερο η όλη προσπάθεια να είναι κάτω από την εντολή του ΟΗΕ.
Απ’ ότι φαίνεται και είναι φυσικό η Ρωσία προσπαθεί και μάλιστα τα καταφέρνει να έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο και να αιφνιδιάζει. Έτσι μετά την επισημοποίηση πλέον της μεταφοράς ανθρωπιστικής βοήθειας αλλά και πολεμικού υλικού προς την Συρία και την συνέχιση της ενίσχυσης του Άσαντ,  ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σ. Λαβρόφ συμφώνησε με τον Γερμανό ομόλογό του Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγερ για τη στήριξη μιας πρωτοβουλίας ενός ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ Στέφαν ντε Μιστούρα με στόχο τη συγκρότηση μιας ομάδας επαφής για τη Συρία.

Σε όλα αυτά και ειδικά τον εξοπλισμό του συριακού στρατού επέκρινε σφοδρά η αμερικανική ηγεσία, με τον Μπαράκ Ομπάμα αναφέροντας ότι, η Ρωσική στρατηγική είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Ανησυχία επίσης για την απόφαση να συνεχιστεί ο εφοδιασμός της κυβέρνησης της Συρίας με οπλικά συστήματα από τη Ρωσία, εκφράστηκε και από το ΝΑΤΟ.
Στις ανησυχίες αυτές των ΗΠΑ απάντησε ξεκάθαρα ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, αναφέροντας ότι ο εφοδιασμός θα συνεχιστεί και ότι, η Ρωσία έχει ακούσει ήδη τις αμερικανικές επικρίσεις αλλά δυστυχώς όμως μέχρι στιγμής κανείς δεν έχει καταφέρει να εξηγήσει με κατανοητό τρόπο ποια θα ήταν η εναλλακτική στη νόμιμη συριακή κυβέρνηση για τη διασφάλιση της ασφάλειας στη χώρα, για τη μάχη κατά της προέλασης του Ισλαμικού Κράτους και για τη διασφάλιση της ενότητας της χώρας, ενώ συνεχίζοντας έγινε πιο συγκεκριμένος τονίζοντας ότι, «Υπήρχε στρατιωτικός εφοδιασμός, συνεχίζεται και θα συνεχιστεί. Συνοδεύεται αναπόφευκτα από Ρώσους ειδικούς που βοηθούν στην προσαρμογή του εξοπλισμού στην εκπαίδευση του συριακού προσωπικού και στη χρήση αυτού του οπλισμού». Ενώ είναι επίσης σημαντική η ταύτιση απόψεων Ρωσίας και Γερμανίας ότι τα κυβερνητικά στρατεύματα του Μπασάρ Αλ Ασαντ είναι η μοναδική χερσαία δύναμη ικανή να καταπολεμήσει το Ισλαμικό Κράτος.
Για το ίδιο θέμα με αφορμή τις πρόσφατες ρωσικές κινήσεις, η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ, ανέφερε ότι η Γερμανία και οι άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις πρέπει να συνεργαστούν με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ για την επίλυση της κρίσης στη Συρία.
Σε ότι αφορά την στρατιωτική επέμβαση οΓερμανός ΥΠΕΞ, Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγερ, ενώ συμφώνησε με τον Ρώσο ομόλογό του ότι υπάρχει ανάγκη για δημιουργία μιας διεθνούς ομάδας επαφής για την επίλυση της κρίσης, σε άρθρο του στους «Τάιμς» της Νέας Υόρκης επέκρινε τις κινήσεις στο στρατιωτικό επίπεδο της Ρωσίας λέγοντας ότι, θα ήταν τρέλα να συνεχίζουμε να ποντάρουμε σε μια στρατιωτική λύση. Τώρα είναι η ώρα για την εξεύρεση ενός τρόπου για να καθίσουν τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει να υπάρξουν προπαρασκευαστικές συνομιλίες με σημαντικούς τοπικούς παράγοντες όπως η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία και το Ιράν.
Βλέπουμε συνεπώς τη Ρωσία να έχει αναλάβει πάλι νέες πρωτοβουλίες και να οδηγεί τις εξελίξεις, με μεγάλη διπλωματική μαεστρία. Ο στόχος της είναι ξεκάθαρος, ο Άσσαντ πρέπει να μείνει στη θέση του. Πόσο όμως αυτό είναι εύκολο να το πετύχει και κατά πόσο τελικά θα οδηγήσει στην τελική ήττα του ISIS και την επιστροφή στη σταθερότητα στη ΜΑ. Εδώ θα επικαλεστούμε την ανάλυση του Ντέιβιντ Γκάρντνερ περί του τρόπου επέμβασης στα Συρία που αποτελεί κατά την γνώμη μας και το σχέδιο των ΗΠΑ. Θα πρέπει λοιπόν να ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι, ο διαμελισμός της Συρίας (και του Ιράκ) δείχνει ότι, ενώ το ΙΚ είναι ισχυρό σε σουνιτικές περιοχές, αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες όταν προσπαθεί να διεισδύσει σε σιιτικά ή κουρδικά εδάφη. Δεδομένου ότι οι Σιίτες και οι Κούρδοι θεωρούν ότι η εκδίωξη των τζιχαντιστών από τα σουνιτικά εδάφη είναι δουλειά των Σουνιτών, οι τελευταίοι χρειάζονται μεγαλύτερη υποστήριξη από τη Δύση. Για να πειστούν όμως οι Σουνίτες να μην καταφύγουν στον εξτρεμισμό, πρέπει να οργανωθεί μια μεταβατική περίοδος χωρίς τους Άσαντ και να συγκροτηθεί ένα μέτωπο των μετριοπαθών στοιχείων του καθεστώτος μαζί με την αντιπολίτευση και τους αντάρτες.
Θα δεχθούν όμως αυτό το σχέδιο η Ρωσία και το Ιράν, οι σύμμαχοι της Δαμασκού; Το Ισλαμικό Κράτος προκαλεί ανησυχία στο Ιράν στα δυτικά του σύνορα και στη Ρωσία στον βόρειο Καύκασο. Πως θα νοιώσουν αν απειληθούν μέσα στην ίδια τους την επικράτεια ; Εκτιμάμε ότι οι ΗΠΑ κάποια στιγμή θα επενδύσουν και θα εκμεταλλευτούν αυτή την αίσθηση του κοινού κινδύνου, οπότε όλα τα δεδομένα θα έχουν αλλάξει.
Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος
Στρατηγικός Αναλυτής
Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας
στη ΝΑ Μεσόγειο
pentapostagma.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.