Σάββατο 25 Ιουνίου 2016

Και τώρα... Texit!



The Guardian / ΚΟ
Ο Daniel Miller είναι ενθουσιασμένος από το πρόσφατο κύριο άρθρο της Sun που ζητά την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όμως ο Miller, δεν είναι από το Λονδίνο ή το Λίβερπουλ. Κατάγεται από το Longview του Τέξας, και η συζήτηση μαζί του γίνεται σε μια καφετέρια στην βιομηχανική παραλιακή πόλη του Port Arthur στον Κόλπο, περίπου 5.000 μίλια από το Westminster.


Παρόλα αυτά το δημοψήφισμα στην Βρετανία έχει μεγάλη σημασία για τον Miller και τους ομοϊδεάτες τους Τεξανούς. Δεδομένου ότι είναι πρόεδρος του Εθνικιστικού Κινήματος του Τέξας (TNM), το οποίο θέλει να αποσχιστεί το Τέξας από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ελπίζει να υπερισχύσει η ψήφος υπέρ της εξόδου κάτι που ο ίδιος πιστεύει ότι θα είναι η αρχή ενός κύματος από την Αυστρία μέχρι το Όστιν.
"Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που λένε, αν Brexit γιατί όχι και Texit;», λέει. «Μιλάω με μερικούς στην Βρετανία σε τακτά χρονικά διαστήματα που εμπλέκονται στο UKIP και το Συντηρητικό κόμμα."
Το βράδυ πριν συναντηθούμε, ο Μίλερ μίλησε στην τοπική ομάδα του Tea Party, παραλληλίζοντας το Brexit με το Texit, που το TNM προωθεί ως hashtag. Για τον Μίλερ, η σχέση της Βρετανίας με την Ευρώπη ήταν ένας βιαστικός γάμος μεταξύ ακατάλληλων συντρόφων που έχει γίνει θυελλώδης και ώριμος για διαζύγιο για λόγους αδιάλλακτων διαφορών, με πάρα πολύ κυριαρχία να έχει παραχωρηθεί σε μια αναποτελεσματική κεντρική γραφειοκρατία και πάρα πολύ χρήματα του λαού που βγήκαν με ιδρώτα να αποστέλλονται αλλού.
«Σας θυμίζει κάτι;» ρώτησε το ακροατήριο. "Nigel Farage,τον έχετε ακούσει ποτέ; Δείτε τον στο YouTube - πιστέψτε με, θα τον απολαύσετε".
Ενθυμούμενος την παρ’ ολίγον ανεξαρτησία της Σκωτίας το 2014, μιλάει για την ψηφοφορία για το Brexit, της 23ης Ιουνίου, η οποία, λέει, "μόνο βοηθά την δική μας περίπτωση, επειδή υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρώτο παγκόσμιο παράδειγμα μιας σύγχρονης δημοκρατίας που έχει έννομη και δημόσια συζήτηση όπου ο λαός μιας χώρας, όχι η πολιτική τάξη, ψηφίζει σχετικά με το πώς οι ίδιοι θέλουν να κυβερνηθούν και αυτό θα έχει απήχηση όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά μέχρι εδώ".
Τα επιχειρήματα είναι ουσιαστικά ταυτόσημα, επιμένει. "Θα μπορούσατε αντί της Μεγάλης Βρετανίας να βάλετε το Τέξας. Θα μπορούσατε αντί για «έξω από την ΕΕ» να βάλετε «έξω από τις ΗΠΑ». Θα μπορούσατε τις «Βρυξέλλες» να τις αντικαταστήσετε με την «Ουάσιγκτον». Είναι ακριβώς το ίδιο.

Το TNM, που έχει έδρα αυτή την υγρή γωνιά του Νοτιοανατολικού Τέξας κοντά στα σύνορα με την  Λουιζιάνα, είναι η πιο σημαντική και πιο οργανωμένη από τις ομάδες που θέλουν η πολιτεία του Lone Star να προχωρήσει μόνη της, και εύλογα υποστηρίζει ότι το αίτημα κερδίζει σε δημοτικότητα και συγκεντρώνει πιο mainstream αξιοπιστία.
Ο Miller, 42 ετών, είναι δικηγόρος ο οποίος μεγάλωσε σε ένα πολιτικά ενεργό σπίτι και απογοητεύτηκε από αυτό «τα δεσμά της ομοσπονδιακής κυβέρνησης» που εμποδίζει το Τέξας από το να δυναμώσει πλήρως.
Γνωστό για την ηρωική μάχη στο Alamo, το Τέξας μόχθησε για να απαλλαγεί από την μεξικανική κυριαρχία και ήταν ένα ανεξάρτητο έθνος από το 1836 έως το 1845. Ωστόσο, το έντονα ανεξάρτητο πνεύμα του δεν ξεθώριασε όταν έγινε τμήμα της Ένωσης. Η Ημέρα της Ανεξαρτησίας του Τέξας, στις 2 Μαρτίου, εξακολουθεί να είναι μια ετήσια εορτή της πολιτείας. Το 2003, ένας πολιτειακός νόμος που ψηφίστηκε απαιτεί οι μαθητές να δείχνουν την πίστη τους καθημερινά στη σημαία του Τέξας, καθώς και στη σημαία των ΗΠΑ.

"Προερχόμαστε από μια κληρονομιά ανθρώπων που σκάλισαν μια αυτοκρατορία μέσα από μια έρημο. Το γεγονός είναι ότι το Τέξας ήταν πάντα δύσκολο. Όταν οι πρώτοι άνθρωποι μετακόμισαν στο Τέξας και εγκαταστάθηκαν εδώ, είτε ήσουν ανεξάρτητος είτε πέθαινες», λέει ο Μίλερ.
Το 1997, ένα μέλος μιας αυτονομιστικής οργάνωσης, τηςΔημοκρατίας του Τέξας, σκοτώθηκε σε ανταλλαγή πυροβολισμών με την αστυνομία μετά από μια αντιπαράθεση στα βουνά του δυτικού Τέξας.
Το σημερινό σώμα που αυτοαποκαλείται Δημοκρατία του Τέξας πιστεύει ότι το Τέξας, δεν παρέδωσε ποτέ πραγματικά την κυριαρχία του στις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν εντάχθηκε στην Ένωση το 1845. "Η μεγάλη απάτη μπορεί να αναιρεθεί - μείνετε συντονισμένοι," λέει η ιστοσελίδα τους. Έχουν ένα παράλληλο σύστημα διακυβέρνησης, με κέρματα και ταυτότητες της Δημοκρατίας του Τέξας.
Το TNM, εν τω μεταξύ, επιδιώκει την απόσχιση και ζητεί ο λαός του Τέξας να αποφασίσει μέσω δημοψηφίσματος. Ο Miller ισχυρίζεται ότι η ομάδα έχει 260.000 υποστηρικτές. Έχει οπαδούς στη Ρωσία, οι οποίοι θα απολάμβαναν τη διάλυση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Επίσης, έχει υποστηρικτές στους Ρεπουμπλικάνους του Τέξας, ακόμα κι αν η αφαίρεση μίας από τις μεγαλύτερες και πιο αξιόπιστες κόκκινες πολιτείες από τις ΗΠΑ θα καθιστούσε πολύ πιο εύκολο για τους Δημοκρατικούς να κερδίσουν τις προεδρικές εκλογές.

Λίγο μετά την επανεκλογή του Ομπάμα, ο Λευκός Οίκος αναγκάστηκε να ανταποκριθεί σε μια αναφορά συγκέντρωσης υπογραφών για το Texit  που συγκέντρωσε περισσότερες από 125.000 ψήφους. Η απάντηση ήταν όχι.
Ο Jeff Sadighi, υποστηρικτής του ΤΝΜ, θέλει «λύσεις αλά Τέξας» σε θέματα καυτά, όπως το δικαίωμα οπλοκατοχής,  ο «γάμος» των ομοφυλόφιλων και, πάνω απ’ όλα, η λαθρομετανάστευση και ο έλεγχος των συνόρων. "Οι άνθρωποι από τη Μασαχουσέτη δεν πρόκειται να προσεγγίσουν αυτά τα θέματα με τον ίδιο τρόπο που κάνουμε εμείς".
Ποια θα είναι ως χώρα το Τέξας; "Δεν νομίζω ότι θα έχουμε τα σημεία ελέγχου στα σύνορα με την Λουιζιάνα," λέει ο Miller. "Ο Trump μπορεί να χρειαστεί να μετακινήσετε τοίχο του λίγο βορειότερα."
Διάβασε: ΗΠΑ: «Ποια απόσχιση; Ποτέ δεν ενωθήκαμε με τις ΗΠΑ», λένε οι «αποσχιστές» του Τέξας
Επίσης : Εθνοφύλακας διεκδικεί την ανεξαρτησία του Τέξας// Πινακίδες για απόσχιση του Τέξας // Διαδήλωση για την απόσχιση και την ανεξαρτησία του Τέξας //  Αυξάνουν τα αποσχιστικά κινήματα στις ΗΠΑ //  Όλος ο κόσμος θέλει να αποσχιστεί στις ΗΠΑ! (πλήρης κατάλογος)
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το ιστολόγιο δεν υιοθετεί και δεν φέρει καμία ευθύνη για τα σχόλια των αναγνωστών του. Πλέον, οι αναγνώστες μπορούν να σχολιάζουν με το λογαριασμό τους στο facebook ή με λογαριασμούς από τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα. Τα ανώνυμα σχόλια θα παραμείνουν κλειστά όσο υπάρχουν άτομα που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία για να προβοκάρουν και να επιτεθούν σε άλλους σχολιαστές για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.